Ściana Trolli
Na zachodnim wybrzeżu Norwegia W dolinie Romsdalen znajduje się unikalna część pasma górskiego Trolltindene, zwana Trollveggen lub Trollwall. Uważa się, że wspinaczka jest bardzo trudna i co roku przyciąga setki wspinaczy.
Opis wzroku
Mur Troll w Norwegii odnosi się do Wielkiego Muru. Jego maksymalna wysokość to 1100 m nad poziomem morza, a największy spadek osiąga 1700 m. Góra zajmuje pierwsze miejsce w Europie.
Ta tablica ma specjalną strukturę geologiczną, charakteryzującą się osunięciami ziemi i częstymi skałami. Największy miał miejsce w 1998 roku, kiedy upadłe skały zmieniły dość mocno utwardzone szlaki górskie.
Zdobycie tablicy
W 1965 roku ściana Trolli została po raz pierwszy podbita przez grupy wspinaczy z Norwegii i Wielkiej Brytanii. Dwa oddziały szturmowały skały z różnych stron:
- Norwegowie (Jon Teigland, Odd Eliassen i Ole Enersen) wspięli się 11 dni po lewej stronie pasma górskiego;
- Brytyjczycy (Bill Tweedale, John Amette i Tony Howard) postanowili podbić centrum ściany Trolla i poradzić sobie przez 5 dni. Obecnie ta trasa nazywa się Rimmond (skała biblijna) i jest uważana za najpopularniejszą wśród wspinaczy.
Obecnie na topie atrakcje wykonaj 14 tras. Różnią się stopniem złożoności i długości. Niektóre z nich można pokonać w ciągu kilku dni, nawet u początkujących wspinaczy, a inne - wymagają profesjonalnego szkolenia, trwają do 2 tygodni i są uważane za niebezpieczne dla życia.
Najlepszy czas na wspinaczkę to lipiec i sierpień. W tym czasie są białe noce i najkorzystniejsza pogoda, na którą wpływa przebieg Prądu Zatokowego. Prawdziwa, częściowo zachmurzona pogoda, płytki deszcz i mgła będą towarzyszyć turystom przez cały czas. Podczas burzy i kilka dni po niej wspinaczka po ścianie Trolli w Norwegii jest zabroniona.
Latem dominuje w tym rejonie wilgotna i deszczowa pogoda, ale wodospady napełniają się wodą i rozkoszują oko swoimi pięknymi bulgoczącymi prądami. Zimą temperatura powietrza jest bardzo niska, dzień świetlny jest krótki, a góry pokryte śniegiem. W tym okresie amatorzy wspinaczki lodowej do ściany wózka, dla których układane są również malownicze trasy.
Basejumping na ścianie wózka
Pasmo górskie jest uważane za popularny szczyt wśród piw. W tym samym czasie, ze względu na występy sięgające 50 m, podstawowe skoki są trudne, a czasem nawet niebezpieczne. Tutaj w 1984 r. Karl Benish, twórca tego sportu, zmarł tragicznie.
Z biegiem czasu wypadki powtarzały się wielokrotnie. W 1986 r. Władzom Norwegii zabroniono wykonywania skoków bazowych ze ściany Trolli. Kara wynosi około 3500 USD z konfiskatą całego sprzętu. To prawda, że wiele ekstremów nie zatrzymuje tego prawa i nadal ryzykuje życie.
Funkcje wizyty
Kiedy masz zamiar wspiąć się na Troll Wall, weź sportowe buty i wygodne ciepłe, wodoodporne ubrania. Nie zapomnij też wziąć wody i jedzenia, aby odświeżyć się przed powrotem.
Na szczycie góry znajduje się specjalny taras widokowy, z którego otwiera się wspaniały widok. Zdjęcia zrobione tutaj zachowają te bajeczne krajobrazy przez długi czas.
Jak się tam dostać?
Najdogodniej do ściany Trolley w Norwegii, aby dostać się z miasta Ondalsnes. Musisz iść samochodem wzdłuż drogi E136 u podnóża góry. Odległość wynosi 12 km. Ponadto trzeba wspiąć się na serpentynę do kompleksu turystycznego. Możesz zrobić to sam lub wynająć taksówkę.
Od tego momentu rozpoczyna się wspinaczka. Dla tych, którzy chcą spokojnie wspiąć się na szczyt, położony jest bezpieczny szlak pieszy. Przechodzi przez ostre kamienne szczyty, przez mgłę i chmury. Czas trwania trasy wynosi około 2 godzin w jedną stronę.