Rozpoznanie wirusowego zapalenia wątroby nie jest rzadkością w naszym kraju i na całym świecie i może być zupełnie nieoczekiwane dla niczego niepodejrzewającego pacjenta. Wynika to z faktu, że infekcja może istnieć przez długi czas w organizmie, niszcząc wątrobę, najwyraźniej się nie wyświetlając.
Wirusowe zapalenie wątroby nie jest jedną chorobą, ale całą grupą patologii, których czynnikami sprawczymi są różne typy wirusów, różniące się charakterystyką molekularną i biochemiczną. Są przekazywane na różne sposoby, nie mają takiego samego stopnia agresywności. Wspólne dla tych patogenów jest to, że wszystkie one powodują zapalenie tkanki wątroby, zaburzając jej funkcjonowanie.
Obecnie istnieje około tuzin rodzajów wirusów, które po zakażeniu rozwijają zapalenie wątroby. Nie wszystkie są w pełni zbadane. Ponadto nadal istnieją niezidentyfikowane wirusy zapalenia wątroby. Wirusowe zapalenie wątroby klasyfikowane jest nie tylko według rodzaju wirusa, ale także według innych kryteriów:
1. Zgodnie z przebiegiem klinicznym:
2. Według stopnia nasilenia:
3. Zgodnie z kliniczną postacią:
Chorobą wywoływaną przez wirusy typu A jest ostre wirusowe zapalenie wątroby, charakteryzujące się rozprzestrzenianiem epidemii i wysokim stopniem zakaźności. Czynnik sprawczy infekcji jest również znany jako enterowirus-72, a sama patologia jest określana jako choroba Botkina. Jest przenoszony drogą fekalno-oralną, osoba w każdym wieku może zachorować, po czym powstaje stabilna odporność.
Okres inkubacji infekcji waha się od 7 do 45 dni. Wirus przenika przez błonę śluzową jelit, gromadzi się w nabłonku i przenosi się do wątroby, gdzie zaczyna niszczyć struktury komórkowe. Choroba jest z reguły łagodna, a jeśli obraz kliniczny jest wyrażony, istnieje:
Choroba tego typu może występować w postaciach ostrych, długotrwałych i przewlekłych. Patogen, który stymuluje chorobę, charakteryzuje się ekstremalnym przeżyciem podczas zamrażania, gotowania, ekspozycji na kwasy, przez długi czas może pozostawać w stanie aktywnym w środowisku zewnętrznym. U pacjentów z rozpoznaniem wirusowego zapalenia wątroby typu B czynniki zakaźne wykrywa się we krwi i innych płynach biologicznych - ślinie, moczu, wydzielinach pochwowych itp. Dlatego możesz uzyskać kontakt z domem, pozajelitowo, seksualnie i innymi sposobami.
Wirusowe zapalenie wątroby tego typu charakteryzuje się okresem inkubacji trwającym od 45 dni do 6 miesięcy. W tym czasie przeniknięte patogeny przez krew wnikają do wątroby, gdzie się rozmnażają i akumulują. Po zgromadzeniu pewnej ich liczby mogą pojawić się pierwsze objawy kliniczne:
Ponadto, wirusowe zapalenie wątroby wchodzi w fazę żółtaczki, w której wszystkie objawy się zwiększają i pojawiają się nowe:
Ostra forma albo kończy się z odzyskiem i pozostałą uporczywą odpornością (funkcjonowanie wątroby wznawia się kilka miesięcy, i resztkowe efekty mogą być obecne przez całe życie), albo staje się chroniczne z falowym przepływem i jednocześnie rozwijającymi się patologiami innych narządów.
Choroba ta rozpoczyna się od ostrego procesu, który jest często przewlekły. Zakażenie występuje głównie u osób chorych lub nosicieli wirusa w kontakcie z ich krwią, drogą płciową, od matki do rodzącego się dziecka. Z tego powodu przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C jest w większości przypadków ukryte i jest wykrywane nawet wtedy, gdy zmiana jest nieodwracalna, nazywana jest "uczuciowym zabójcą".
Średnio okres inkubacji trwa 60 dni. Wraz z przepływem ten typ choroby jest podobny do zapalenia wątroby typu B i może charakteryzować się następującymi objawami:
Wirusowemu wirusowemu zapaleniu wątroby typu C towarzyszy wiele objawów pozawątrobowych, które maskują główną patologię: wysypki skórne, bielactwo, niedokrwistość, uszkodzenie nerek, tarczycy itp. Po ostrej fazie pacjent może dojść do siebie lub choroba staje się chroniczna. Większość, z powodu braku szybkiego leczenia, nadal rozwija się przewlekły proces, który może nie objawiać się od dziesięcioleci. Uszkodzona tkanka wątrobowa jest stopniowo zastępowana tłuszczem i włóknistą, czasami proces staje się złośliwy.
Choroba ta jest również nazywana infekcją delta. Wirusowe zapalenie wątroby typu D charakteryzuje się taką cechą, jak potrzeba przechowywania w komórkach wirusa typu B w celu jego rozmnażania i rozwoju. Dlatego infekcja delta jest wykrywana tylko na tle przewlekle rozwijającego się zapalenia wątroby typu B i przybiera te same objawy kliniczne, tylko w bardziej wyrazistej postaci. Ponadto, taki kompleks infekcji zwiększa ryzyko poważnych powikłań. Zakażenie następuje przez krew.
Patogen wywołujący zapalenie wątroby E jest podobny do rotawirusa i jest przenoszony drogą fekalno-oralną. Wirus ten jest niestabilny w środowisku, umiera szybko po ugotowaniu i pod wpływem środków antyseptycznych, ale może utrzymywać się przez długi czas w słodkiej wodzie. Obraz kliniczny przypomina łagodny przebieg choroby Botkina, w większości przypadków kończy się na wyleczeniu. Ten patogen ma niekorzystny wpływ na kobiety w ciąży: ciąża często kończy się poronieniem, kobieta może szybko rozwinąć niewydolność wątroby.
Czynnik sprawczy tego typu, w jego właściwościach podobnych do adenowirusa, został ostatnio odkryty i nadal jest mało zbadany. Jest przenoszony drogą fekalno-oralną lub przez krew, od matki do płodu. Wirusowe zapalenie wątroby typu F ma następujące główne cechy:
Główne drogi przenoszenia wirusowego zapalenia wątroby to:
Dojelitowe typy choroby obejmują podgatunki A i E. Bardziej niebezpieczne pozajelitowe wirusowe zapalenie wątroby typu B, C, D, F stanowią zagrożenie dla życia. Głównymi źródłami zakażenia są osoby bezobjawowe i klinicznie ciężkie postacie choroby. Do infekcji wystarczy mikroskopijne kropelki zainfekowanego płynu biologicznego, niewidoczne gołym okiem.
Oprócz badania klinicznego, diagnoza wirusowego zapalenia wątroby, która jest przeprowadzana, obejmuje identyfikację rodzaju patogenu, postać choroby, stopień dysfunkcji narządu i obecność powikłań. W tym celu stosuje się techniki laboratoryjne i instrumentalne. Tak więc, w celu ustalenia zmian morfologicznych w tkance wątroby jest przypisany Ultradźwięki . W niektórych przypadkach, aby uzyskać pełny obraz procesu zapalnego, wymagane jest badanie histologiczne próbki uszkodzonej tkanki.
Ważną metodą diagnostyczną jest badanie krwi na obecność wirusowych markerów zapalenia wątroby. Istnieją 2 główne sposoby wykrywania patogenów:
Objawy wirusowego zapalenia wątroby są wykrywane dodatkowo poprzez testy czynności wątroby:
Ponieważ objawy wirusowego zapalenia wątroby nie zawsze pojawiają się na wczesnym etapie, pełne wyleczenie nie zawsze jest gwarantowane. W większości przypadków, jak wspomniano powyżej, patologia postępuje chronicznie z niewyraźnymi znakami, które mogą wystąpić z wieloma innymi dolegliwościami:
O wiele bardziej niebezpieczny jest tak zwany przebieg piorunujący, w którym występuje masywne wymieranie tkanki wątrobowej. Z reguły taka forma jest nieodłącznie związana z wirusowym zapaleniem wątroby typu A. W tym przypadku objawy są wyraźne, a na pierwszym miejscu występują naruszenia centralnego układu nerwowego, które są związane z gromadzeniem się toksycznych substancji. Tak więc pacjenci mogą odczuwać zamieszanie, zaburzenia ruchowe, drgawki itp. To wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.
Leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C, A, B i innych typów zapalenia wątroby ma wiele wspólnego i obejmuje:
Pacjenci wykazują częste odżywianie frakcyjne, z wyjątkiem produktów, które stymulują wytwarzanie soku jelitowego i aktywują wątrobę. Trzeba pić więcej płynów, ograniczyć spożycie soli. Produkty, które można spożyć:
Zabronione:
W ostatnich latach leki o działaniu immunomodulującym z grupy tiopoetyn, które selektywnie wpływają na komórki wątroby, były stosowane jako część leczenia wirusowego zapalenia wątroby. Leki te obejmują glutoksym. Induktory interferonu i immunomodulatory są bardziej zalecane w ostrych procesach. Są to leki takie jak:
Bez względu na rodzaj wirusowego zapalenia wątroby profilaktyka opiera się na szeregu zasad, których przestrzeganie zmniejsza ryzyko infekcji: