Verdala

W południowo-zachodniej części Wyspy Maltańskie w miejscowości Dinzli znajduje się pałac Verdal, nazwany na cześć wielkiego mistrza Zakonu Maltańskiego, Hugo Lubena de Verdal. Jest pochowany w zieleni Busquette Gardens, które są naturalnym lasem regionu. Pałac w Verdal jest zamknięty dla publiczności, jedynym wyjątkiem jest coroczny Bal sierpa, kiedy każdy może odwiedzić fortecę.

Budowa pałacu rozpoczęła się w 1582 roku na zlecenie Wielkiego Mistrza i została ukończona cztery lata później. Projekt architektoniczny został stworzony przez Girolamo Cassara i przejął jego lokalizację atrakcje w jednej z części lasu Buskett, którą rycerze wykorzystywali jako teren łowiecki.

Wiele wieków później Maltę po raz pierwszy rządzili Francuzi, a następnie Anglicy, którzy zorganizowali więzienie w budynku, w którym znajdowali się jeńcy wojenni z Francji. Później Brytyjczycy umieścili w pałacu fabrykę zajmującą się produkcją jedwabiu, która trwała przez krótki czas i została zniszczona. Sam pałac Verdal spustoszył się, mury zaczęły się rozpadać, sytuacja została splądrowana. W połowie XIX wieku rozpoczęto prace konserwatorskie, które zakończyły się w 1858 r. Otwarciem letniej rezydencji brytyjskich gubernatorów.

Podczas II wojny światowej lokal pałacu służył jako skarbnica dzieł sztuki przywiezionych z różnych części wyspy. W 1982 r. Pałac Verdal został ponownie zrekonstruowany i wykorzystany przez władze miejskie jako hotel, w którym zakwaterowano gości. W 1987 r. Budynek postanowiono zmodernizować, ponieważ służy jako oficjalna letnia rezydencja prezydenta państwa i niemożliwe jest wejście do pałacu dla zwykłych obywateli.

Pałacu Verdala nie można nazwać zręczną strukturą, ponieważ jest bardzo prosty. Pod względem kształtu budynek przypomina kwadrat, na rogach którego budowane są wieże wieżowe, zaprojektowane do obrony twierdzy, ale w rzeczywistości nie ma ona znaczenia strategicznego. Wieże są podzielone na małe sale, z których jedna zachowuje pomieszczenie tortur w czasach maltańskich rycerzy. Verdala została zaprojektowana w taki sposób, że przez cały dzień światło słoneczne przenika do jej sal.

Dach budynku wygląda jak platforma widokowa, z której roztacza się panoramiczny widok na wyspę i morze. Obwód otoczony jest suchą fosą. Przy wejściu głównym znajduje się popiersie wielkiego mistrza de Verdala, wykonane z marmuru. Wchodząc do środka, znajdujemy się w holu, z którego można przejść do sali, która służyła za jadalnię. Sufit pokoju pomalowany jest freskami, które pojawiły się tutaj, prawdopodobnie pod koniec XVI wieku. Po lewej i prawej stronie jadalni znajdują się kwadratowe pokoje, w jednym z nich znajduje się schody prowadzące na drugie piętro, które zostało zbudowane później i zawiera elementy stylu barokowego: balkony, szyny, kolumny. Podłoga w innym pokoju jest ozdobiona szachownicami wygrawerowanymi przez francuskich jeńców wojennych.

Najbliższy przystanek autobusowy znajduje się pięć minut spacerem od pałacu. Odwiedzają ją trasy 56, 181, które pomogą Ci dotrzeć do celu. Jeśli nie chcesz się zanurzyć transport publiczny , skorzystaj z usług taksówki.

• ← Museum of Tortures (Mdina)