Żylaki miednicy
Choroba, taka jak żylaki miednicy, jest mało zbadanym zaburzeniem. Proces leczenia jest utrudniony przez fakt, że patologia jest prawie bezobjawowa i jest wykryta na późnym etapie.
Ogólnie rozróżnia się formy podstawowe i drugorzędne. W pierwotnej postaci rozszerzania żylaków naczyń miednicy obserwuje się niewydolność zastawki żył jajników, która z kolei może być wrodzona lub nabyta.
Wtórna postać jest konsekwencją rozwoju kobiecego ciała patologii ginekologicznych, takich jak nowotwory, endometrioza i tak dalej
Jak niezależnie rozpoznać obecność naruszenia?Jak wspomniano powyżej, objawy żylaków miednicy są bardzo łagodne. Najczęściej obecność choroby wskazuje:
- przewlekły ból w dolnej części brzucha, związany z długotrwałymi obciążeniami statycznymi i dynamicznymi;
- zwiększony ból w drugiej fazie cyklu menstruacyjnego;
- dyspareunia - uczucie dyskomfortu i ból sromu podczas seksu i po nim;
- wyraźny zespół napięcia przedmiesiączkowego.
Jak można zauważyć, nie ma konkretnych objawów, dzięki którym można by mówić z pewnością o żylakach miednicy. Dlatego, jeśli istnieje podejrzenie tej choroby, konieczne jest przeprowadzenie dokładnej diagnozy.
Jak zdiagnozować żylaki w miednicy?Najskuteczniejszym w procesie diagnozowania tego naruszenia jest ultradźwięk. Jednocześnie chore żyły wyglądają na ekranie monitora jako nadmiernie zawiłe, echogeniczne struktury.
Przy niskiej zawartości informacji metod echograficznych, w celu oceny funkcjonalności i działania aparatu zaworowego, a także stanu układu żylnego jako całości, wykonują transmularną flebografię. Co więcej, ta metoda, w obecności powikłań, umożliwia ustalenie lokalizacji skrzepów krwi.
W niektórych przypadkach może być wymagana laparoskopia diagnostyczna. Ta metoda diagnostyczna pozwala nie tylko ustalić obecność żylaków miednicy, ale także zidentyfikować powiązane zaburzenia, jeśli takie istnieją.
Jak leczy się tę chorobę?Po zdiagnozowaniu "żylaków miednicy" rozpoczyna się proces leczenia. W tym przypadku jest to możliwe, jako konserwatywna i radykalna metoda terapii.
Pierwszym z nich jest przyjęcie fleboprotektorów, które zapobiegają tworzeniu się skrzepów krwi. Ponadto wyznaczono i wykonano gimnastyczne ćwiczenia terapeutyczne.
Alternatywnym leczeniem tej choroby jest operacja. W tym samym czasie przeprowadzić resekcję żył gonad, do którego dostęp odbywa się przez otrzewną (z klasyczną operacją).
Jednak dzisiaj, aby wyeliminować to naruszenie, coraz częściej uciekają się do stosowania laparoskopii. 
Ta metoda jest mniej traumatyczna, a wraz z jej użyciem okres terapii rehabilitacyjnej zostaje znacznie skrócony. Osiąga się to dzięki temu, że po jej przeprowadzeniu kontrolę nad przebiegiem operacji przeprowadza się za pomocą sprzętu wideo, który praktycznie wyklucza urazy pobliskich narządów i tkanek.
Tak więc żylaki należą do tych chorób, które dobrze reagują na leczenie. Jednocześnie głównym elementem udanego procesu terapeutycznego jest terminowa diagnoza. Właśnie dlatego, po pierwszym podejrzeniu naruszenia, należy skontaktować się z ginekologiem, który wyznaczy badanie ultrasonograficzne.