Chlamydia pochodzenia moczowodowego
Chlamydia to zakażenie narządów płciowych, którego przyczyną jest szczególny mikroorganizm Chlamydia trachomatis. Moczowo-płciowy chlamydia żyje w komórce, podobnie jak wirus, ale w swojej strukturze przypomina bardziej bakterię. Z tego powodu, a także ze względu na jego zdolność do pasożytowania wewnątrz komórek, chlamydia jest dość trudna do całkowitego wyleczenia.
Chlamydie moczowo-płciowe lub narządów płciowych występują u 6-8% światowej populacji. W ponad 50% przypadków występuje jednocześnie z innymi zakażeniami przenoszonymi drogą płciową ( ureaplasmosis , gardnerellezom, rzęsistkowica). Częstość występowania choroby tłumaczy się zużyciem jej objawów, złożonością diagnozy, rozwojem antybiotykoopornych szczepów tej bakterii. Chlamydia pochodzenia moczowodowego często prowadzi do nie-gonokokowego zapalenia cewki moczowej, bezpłodności, zapalenia płuc i zapalenia narządów miednicy mniejszej.
Istnieje również taki rodzaj chlamydii, jak pozagałkowa chlamydia, która obejmuje chorobę Reitera z następującą triadą objawów: zapalenie spojówek, zapalenie stawów, zapalenie cewki moczowej.
Przyczyny chlamydii moczowodowej
Szczyt częstości występowania zakażenia chlamydiami występuje w wieku 17-35 lat. Transmisja odbywa się podczas kontaktów narządów płciowych, narządów płciowych i odbytu-narządów płciowych.
Zakażenie może również wystąpić podczas porodu, gdy chlamydia od matki jest przenoszona na noworodka. W tym przypadku mowa o noworodku chlamydii.
Objawy chlamydii układu moczowo-płciowego
W ostrym stadium objawy choroby manifestują się wydzielinami ciała szklistego z cewki moczowej. Można również zaobserwować: swędzenie, dyskomfort podczas oddawania moczu, przywieranie cewek moczowodowych.
Czasem są oznaki zatrucia, osłabienie, niewielki wzrost temperatury.
Ale z reguły infekcja chlamydiami przebiega bez żadnych szczególnych objawów. Po pojawieniu się objawów mogą one spontanicznie zniknąć lub pojawić się od czasu do czasu w łagodnej postaci. Tak więc chlamydia przechodzi w postać przewlekłą, wpływając na wiele narządów i układów organizmu.
Leczenie chlamydii układu moczowo-płciowego
W leczeniu tego typu zakażeń szeroko stosuje się antybiotykoterapię, 
w szczególności makrolidy, fluorochinolony, tetracykliny. Wybór antybiotyku zależy od ciężkości procesu zakaźnego.
Oprócz antybiotyków, immunomodulatory, leki przeciwgrzybicze są stosowane w leczeniu chlamydii układu moczowo-płciowego, a do silnych wydzielin z cewki moczowej stosuje się miejscowe środki przeciwdrobnoustrojowe.
Leczenie musi koniecznie przejść przez wszystkich partnerów seksualnych pacjenta.
Po zakończeniu kuracji zaleca się ponowne badanie w celu potwierdzenia wyleczenia choroby.