Ultradźwięki kolana
Według statystyk medycznych ponad połowa wszystkich urazów układu mięśniowo-szkieletowego wiąże się z uszkodzeniem stawu kolanowego (kolana). Staw kolanowy łączący kość udową, piszczel i rzepkę jest drugim co do wielkości stawem w ciele. Znajduje się powierzchownie, co tłumaczy częste uszkodzenia.
Większość urazów stawu kolanowego wiąże się z porwanym więzadłem lub łąkotką, co jest szczególnie częste u sportowców. Nawet niewielkie obrażenia kolana powodują znaczny dyskomfort, bóle i ograniczanie ruchów. Poważniejsze obrażenia w przypadku braku terminowego i odpowiedniego leczenia mogą powodować niepełnosprawność i niepełnosprawność.
Kiedy konieczne jest badanie ultrasonograficzne stawu kolanowego?
Wskazaniami do USG stawu kolanowego jest obecność lub podejrzenie następujących patologii:
- różne urazy i stłuczenia stawu kolanowego;
- choroby zwyrodnieniowe-dystroficzne;
- procesy zapalne w stawie kolanowym;
- uszkodzenie więzadeł krzyżowych i bocznych, menisk ;
- osteochondropatię;
- złamanie rzepki;
- guzy kości tworzące staw kolanowy itp.
Co pokazuje ultradźwięk kolana?
Przed powołaniem środków terapeutycznych w przypadku uszkodzenia stawu kolanowego ważne jest ustalenie prawidłowej diagnozy. Co do zasady, gromadzenie wywiadu i badanie zewnętrzne stawu kolanowego nie wystarczają do tego. W związku z tym często zalecana jest ultrasonografia stawu kolanowego, co pozwala na szybkie wykrycie patologicznych procesów we wszystkich tkankach stawu kolanowego, nawet przed wystąpieniem poważnych objawów klinicznych choroby.
Ocena ultrasonografii stawu kolanowego:
- obecność płynu w stawie;
- grubość i jakość struktury tkanki chrzęstnej i kostnej;
- stan wewnętrznych i zewnętrznych więzadeł i innych struktur tkanek miękkich, które są zarówno we wnęce stawowej, jak i na zewnątrz, blisko stawu, itp.
Ultradźwięki, MRI lub prześwietlenie kolana - co jest lepsze?
Porównując różne możliwe metody diagnozy stawu kolanowego, w szczególności MRI, RTG i USG, warto zwrócić uwagę na zalety ultradźwięków. Możliwości diagnostyki ultrasonograficznej w odniesieniu do układu mięśniowo-szkieletowego nie są gorsze od obrazowania metodą rezonansu magnetycznego, ale jednocześnie ultrasonografia jest prostszą metodą wykonywania i bardziej ekonomiczną dla pacjentów.
Badanie rentgenowskie ma poważną wadę związaną z faktem, że zdjęcie rentgenowskie może jedynie ocenić strukturę kości stawu. I miękkich tkanek stawu kolanowego (menisku, torebki stawowej, ścięgien, więzadeł, itp.) Nie można zobaczyć za pomocą promieni rentgenowskich.
Warto również zwrócić uwagę na możliwość identyfikacji na ultrasonografii tak zwanych "małych" złamań kości, które nie są wizualizowane na zdjęciu rentgenowskim. W tym wydaniu USG przekracza nawet dokładność diagnostyki MRI. W związku z tym ultradźwięk stawu kolanowego jest najbardziej informatywną i niedrogą metodą diagnostyczną.
Jak działa ultradźwięk kolana?
Technika ultradźwięków stawu kolanowego (więzadła, łąkotka itp.) Pozwala na ocenę i porównanie stawów prawego i lewego w tym samym czasie. Pacjent leży w pozycji leżącej z rolką pod kolanem. Najpierw wykonuje się badanie powierzchni przedniej i bocznej, po czym pacjent zwraca się do jamy brzusznej i bada się powierzchnię tylną.
Możliwość równoczesnego badania obu stawów kolanowych (uszkodzonych i zdrowych) pozwala uniknąć fałszywego przeszacowania lub niedoszacowania wykrytych zmian.