Rodzaje systemów root
Wszyscy wiedzą, że każda roślina jest unieruchomiona w glebie dzięki korzeniom. Ponadto ten ważny podziemny narząd odżywia roślinę, dostarczając jej minerałów. Korzenie rośliny są trzech rodzajów. Głównym jest główny root, który pojawia się najpierw na roślinie. Następnie na łodydze (aw niektórych roślinach nawet na liściach) pojawiają się dodatkowe korzenie. A później, z dodatkowych i głównych korzeni, boczne korzenie również rosną. Łącznie wszystkie rodzaje korzeni tworzą system korzeniowy rośliny.
Rodzaje systemów korzeniowych w roślinach
Układy korzeniowe wszystkich roślin dzielą się na dwa główne typy: rdzeń i włóknisty. Jak ustalić, jaki typ systemu korzeniowego w danej roślinie? Główną cechą roślin rdzeniowych systemu korzeniowego jest to, że mają najbardziej rozwinięty główny root. Ten typ systemu korzeniowego jest charakterystyczny dla roślin dwuliściennych. Należą do nich na przykład dmuchawiec, słonecznik, fasola, wszystkie mają rdzeń systemu korzeniowego. Brzoza, buk, gruszki i wiele innych drzew owocowych ma system korzeniowy tego samego typu. Łatwo jest zidentyfikować taproot u roślin wyhodowanych z nasion. Ponadto ten rodzaj systemu korzeniowego występuje w roślinach z zagęszczonym głównym korzeniem, na przykład pietruszką, marchewką, burakiem i innymi.
Są przedstawiciele flory, w której główny korzeń jest albo nieobecny, albo prawie niezauważalny wśród dodatkowych korzeni. W tym przypadku cała masa korzeni, a są to dodatkowe i boczne korzenie, ma postać płata lub wiązki. Ten rodzaj systemu korzeniowego nazywa się bydlęcy, jest typowy głównie dla roślin jednoliściennych. Najjaśniejszymi przedstawicielami roślin o włóknistym systemie korzeniowym są kukurydza i żyto, pszenica i babka, czosnek i cebula, mieczyk i tulipan. 
System root roquate jest bardzo obszerny. Na przykład wielkość korzeni drzewa owocowego jest 3-5 razy większa niż średnica jego korony. Korzenie osiki rosną w różnych kierunkach nawet o 30 metrów!
Posiadając prawdziwie nieograniczoną możliwość wzrostu, korzenie roślin w przyrodzie nie rosną jednak w nieskończoność. Zależy to od wielu powodów: braku odżywiania roślin, obecności w glebie rozgałęzionych korzeni innych roślin itp. Jednak w sprzyjających warunkach roślina może tworzyć wiele długich korzeni. Na przykład jest przypadek, gdy żyto ozime, które było uprawiane w szklarni, miało długość wszystkich korzeni 623 km, a ich całkowita powierzchnia była 130 razy większa niż powierzchnia wszystkich nadziemnych części rośliny.