Rodzaje nekrozy
Z powodu różnych czynników patologicznych, zewnętrzne lub wewnętrzne, żywe tkanki ciała mogą ulegać nieodwracalnym zmianom i umierać. Nie można odtworzyć martwych komórek, ale całkiem możliwe jest zatrzymanie procesu poprzez ograniczenie jego dystrybucji. Dla prawidłowego leczenia konieczne jest poznanie wszystkich rodzajów martwicy, ponieważ prawidłowa diagnostyka różnicowa pozwala wpływać na pierwotną przyczynę śmierci tkanki, a nie na jej konsekwencje.
Główne rodzaje martwicy i przyczyny jej objawów
W medycynie zwykle klasyfikuje się śmierć komórki według 3 kryteriów.
W zależności od pochodzenia wyróżnia się następujące formy choroby:
- trofaneurotyczny;
- niedokrwienny
- alergiczny;
- traumatyczny;
- toksyczny.
Zgodnie z mechanizmem rozwoju, martwica bezpośrednia jest zróżnicowana, co obejmuje dwa ostatnie typy chorób z powyższej listy oraz pośredni typ patologii, który obejmuje wszystkie inne formy.
Istnieje również klasyfikacja w zależności od objawów klinicznych choroby i jej cech morfologicznych:
- drobny;
- atak serca;
- koagulacyjny lub suchy;
- fibrynoid;
- zgorzel;
- woskowaty;
- odleżyny;
- kolizyjny lub mokry;
- sekwestracja;
- tłusty.
Za najczęstszą postać martwicy uważa się niedokrwienną (naczyniową) śmierć tkanki serca atak serca . Pozostałe formy mają w przybliżeniu taki sam współczynnik.
Wynik głównych rodzajów martwicy na różnych etapach
Konsekwencje rozważanego procesu są dość nieliczne. Wśród nich znajduje się 7 głównych wariantów przebiegu patologii, od których zależy wstępna prognoza:
- Demarkacja - zachodzi fragmentacja martwych komórek i wokół nich powstaje centrum reaktywnego zapalenia. Zapewnia to rozróżnienie między zdrowymi i chorymi tkankami. W obszarze dotkniętym chorobą występuje obrzęk i zaczerwienienie, zwiększone krążenie krwi, co pozwala białym krwinkom i fagocytom usuwać uszkodzone komórki.
- Organizacja - wymiana martwych tkanek na bliznę. Po ustaniu martwicy na jej miejscu pojawia się blizna.
- Enkapsulacja - sekcja z martwymi komórkami jest ograniczona do kapsułki tkanki łącznej.
- Zwapnienie lub petryfikacja to względne stwardnienie martwej strefy z powodu nagromadzenia w niej soli wapniowych (dystroficzne zwapnienie).
- Osasowanie jest rzadkim wariantem kontynuacji zwapnienia, gdy tkanka kostna pojawia się w miejscu martwicy.
- Torbiele - wynik pleśniowej postaci choroby.
- Topienie jest najbardziej niekorzystnym rodzajem konsekwencji choroby. Uszkodzenie martwych tkanek topi się pod wpływem procesów ropnych i bakterie chorobotwórcze .
