Skurcze są mimowolnymi skurczami mięśni, którym towarzyszy ostry lub obolały ból. Mogą występować w wyniku działania różnych czynników, na tle zakaźnych, neurologicznych, endokrynologicznych i innych patologii. Zgodnie z naturą skurczów mięśni rozróżnia się konwulsje toniczno-kloniczne, których różnice i cechy będą dalej rozpatrywane.

Konwulsje toniczne

Konwulsje toniczne - intensywne napięcie mięśni, które pojawia się powoli i jest utrzymywane przez długi czas. Zjawisko to wskazuje na nadmierne wzbudzanie podkorowych struktur mózgu. Najczęściej drgawki toniczne pojawiają się w mięśniach nóg, powstających podczas snu, aktywności fizycznej, pływania. Mogą również wpływać na tkanki mięśniowe twarzy, szyi, rąk i rzadziej dróg oddechowych.

Konwulsje kloniczne

W konwulsjach klonicznych, których przyczyny leżą w pobudzeniu kory mózgowej, obserwuje się synchroniczne skurcze mięśni, które występują naprzemiennie z krótkimi okresami relaksacji. Jeśli mają one wpływ na mięśnie obwodowe tułowia, to z reguły skurcze nie są rytmiczne. Konwulsje kloniczne podczas napadu padaczkowego charakteryzują się rytmem i zaangażowaniem mięśni połowy ciała lub kilku grup mięśniowych. W niektórych przypadkach atak epilepsji Zaczyna się od drgawek tonicznych, zastąpionych przez drgawki kloniczne, a także może być poprzedzony aurą, która ma różne przejawy.

Uogólnione konwulsje kloniczne nazywane są drgawkami, często towarzyszy im aura, utrata przytomności , gryząc język, mimowolne opróżnianie jelit i pęcherza. Po ataku następuje faza post-konwulsyjna, czasami trwająca do kilku godzin, podczas której obserwuje się zamieszanie i dezorientację.