Powszechnie wiadomo, że choroby nerek są niezwykle niebezpieczne dla zdrowia, a nawet życia danej osoby. W związku z tym naukowcy opracowali kilka metod, za pomocą których można monitorować stan i działanie tych organów. Dzisiaj najbardziej pouczającą metodą określania funkcji nerek, jako zdolność koncentracji i wydalania moczu, jest test Zimnitsky'ego.
Próbka Zimnitskiego była z powodzeniem stosowana w urologii przez dość długi czas, ponieważ pozwala ocenić zdolność koncentracji nerek, identyfikować i śledzić dynamikę niewydolność nerek , sprawdź także pracę układu sercowo-naczyniowego Metoda testu Zimnitsky'ego określa względną gęstość moczu, a raczej rozpuszczone w nim substancje, takie jak związki azotowe, substancje organiczne i sole. Test moczu na próbce Zimnitsky'ego przeprowadza się w dziennej, nocnej i dziennej porcji.
Aby przeprowadzić analizę tak dokładnie, jak to tylko możliwe, aby przestrzegać niektórych zasad. Algorytm zbierania moczu dla próbki Zimnitsky'ego jest w przybliżeniu następujący:
Rozszyfrowanie wyników analizy moczu w próbce Zimnitskiego ocenia się przez porównanie z wartościami normalnymi. Tak więc, dla zdrowego człowieka jest typowe:
Jeśli wskaźniki wykraczają poza normę, wówczas mówimy o procesie patologicznym, na przykład, równe ilości moczu wydalane w ciągu dnia iw nocy wskazują na naruszenie zdolności koncentracji nerek. Ponadto, niska względna gęstość moczu wskazuje na niewydolność nerek. W praktyce medycznej patologia ta nazywana jest hypostenurią, a ponadto obserwuje się zmniejszenie gęstości moczu, gdy:
Za naruszenie funkcji adaptacyjnej nerek charakteryzujących się taką samą objętością moczu w ciągu dnia.
Jeśli po pobraniu próbki Zimnitsky'ego wykryje się zwiększoną gęstość moczu, można założyć następujące choroby:
Dokładna analiza wyników testu Zimnitsky może być wykonana tylko przez lekarza prowadzącego, w oparciu o towarzyszące objawy, badanie fizykalne i inne metody badawcze.