W Księdze rekordów Guinnessa odnotowano nowy rekord - psa Zeusa z miasta Otsego w stanie Michigan. Powodem był wzrost psa, który wynosi 111,8 centymetra od stopy do kłębu. Nawiasem mówiąc, pies zaledwie kilka centymetrów wyprzedził byłego rekordzistę, który należał do tej samej rasy psów.
Najwyższym psem w 2012 roku był Wielki Duńczyk George. Stojąc na tylnych nogach, podniósł swoje ciało aż o 2 metry ponad 30 centymetrów nad ziemią - prawdziwy gigant. Masa mastifa wynosiła 110 kilogramów, a wysokość w kłębie osiągnęła 1 metr 10 centymetrów.
George urodził się 17 listopada 2005 roku. Ten ogromny pies był członkiem kilku programów. Pies żył zaledwie 8 lat. Pozostał w pamięci właścicieli, jak zabawny pies, który nie lubił wody, wolał towarzystwo swoich właścicieli od samotności, a także, pomimo ogromnego wzrostu, bał się swoich bliźnich.
A dzisiaj, po śmierci Jerzego, tytuł najwyższego psa w kłębie trafił do psa Zeusa. Ma teraz pięć lat. Waży nieco ponad siedemdziesiąt funtów i zjada do 14 funtów jedzenia dziennie.
Często ludzie, którzy spotykają Zeusa podczas spaceru, pytają: "Czy to pies czy koń?" Pytanie nie jest zaskakujące. W końcu, jeśli pies przyjdzie do kogoś na stopę, wtedy będzie duży siniak. Przewieź psa do specjalistycznej furgonetki.
Lista najwyższych ras psów znajduje się w różnych źródłach. Jednak każdy oferuje własną wersję. Ale bez wątpienia na liście znajdziemy Mastif angielski, Dog niemiecki, Wilczarz irlandzki, Szkocki Dearhound, Leonberger i, oczywiście, Nowa Fundlandia .
Wśród dużych, ale niższych na liście, znajdują się przedstawiciele psów rasy st. Bernard, Alabai i rasy owczarków kaukaskich o podobnej wielkości. Mastif neapolitański i Akita Zakończ listę gigantów.
Przywódcy wciąż są Wielkimi Duńczykami. Ich samce osiągają zazwyczaj 80 centymetrów w kłębie, a samice 72. Niektórzy eksperci twierdzą, że największą rasę można nazwać Wilczarz irlandzki, który rośnie do 85 centymetrów. Jednak nie było wśród nich żadnych rekordzistów.
Jeśli jesteś szczęśliwym posiadaczem dużego psa, pamiętaj, że wymaga to szczególnej troski. Potrzebuje dużej przestrzeni i wsparcia wapnia i fosforu w ciele. Od dzieciństwa takie zwierzęta otrzymują specjalne dodatki do żywności.