Prawie co piąty mieszkaniec naszej planety ma lukę między zębami - diastema. Wiele z tych osób uważa to odchylenie za niedociągnięcie, które wahają się. Druga część postrzega shcherbinka jako znak indywidualności. Szczeliny między zębami mogą być inne. Niektóre z nich mają ledwo zauważalną lukę, podczas gdy inne mają prawdziwy problem, który chcą rozwiązać tak szybko, jak to możliwe.

Dlaczego między zębami pojawiają się przerwy?

Ludzka manifestacja diastemy jest konsekwencją jednego lub nawet kilku zjawisk z szerokiej listy przyczyn:

  • predyspozycje genetyczne;
  • późna zmiana zębów mlecznych;
  • zły nawyk gryzienia długopisów, paznokci;
  • patologia bocznych siekaczy;
  • adentia;
  • niski uzdy górna warga ;
  • pusta przestrzeń w wyniku ekstrakcji zęba - sąsiedzi po prostu zaczynają poruszać się w tym kierunku;
  • problemy przyzębia;
  • nie kompletny zestaw zębów do żucia - środkowe zaczynają się rozpraszać na boki.

Co zrobić, jeśli między zębami pojawią się przerwy?

Diastema nie jest uważana za poważną chorobę. Raczej może przynieść problemy natury estetycznej. Dlatego, jeśli dana osoba jest przyzwyczajona do dolegliwości - nie ma potrzeby pilnie chodzić do dentysty. Mimo to, nawet niewielka dziurka musi być stale monitorowana. Kiedy zaczyna szybko rosnąć, a dzieje się to wcześniej czy później, musisz jak najszybciej udać się do specjalisty.

Jak usunąć przerwę między przednimi zębami?

Istnieje kilka głównych sposobów, w których można wyeliminować chorobę:

  1. Przywrócenie sztuki. Luka jest eliminowana przez budowanie dwa centralne zęby. Odbywa się to za pomocą specjalnych materiałów - fornirów kompozytowych. Specjalista musi określić dokładny kolor pasujący do szkliwa pacjenta. Cała procedura trwa nie więcej niż jedną sesję.
  2. Ponadto, ustalić lukę między przednimi zębami pomoże takiej metody, jak interwencji chirurgicznej. Jest stosowany, gdy przyczyną choroby jest niska lokalizacja wędzidełka warg. Ta część została poprawiona. W przyszłości zęby zaczynają dążyć do prawidłowej lokalizacji.
  3. Metoda ortopedyczna. Uważa się go za najbezpieczniejszy i lojalny wobec tkanek zęba. Jednak zajmuje to dużo czasu. Korekta przeprowadzana jest za pomocą systemów wsporników. Leczenie zwykle trwa od sześciu miesięcy do dwóch lat. W niektórych przypadkach wystarczy, aby pacjent nosił specjalne ochraniacze w porę przed snem.