Dziecko nie jest posłuszne - co robić?
Dzieci, oczywiście, kwiaty życia, ale jak trudno je hodować! Dosyć często można zobaczyć, jak mama próbuje coś wyjaśnić dziecku i wydaje się, że jej nie słyszy, i kontynuuje chuligaństwo i działa. Co, jeśli dziecko w ogóle nie jest posłuszne rodzicom?
Dlaczego dziecko nie jest posłuszne rodzicom?
Myślisz, co zrobić z bardzo niegrzecznym dzieckiem, oskarżając go o wszystko. Ale zanim przysięgniesz, zastanów się, dlaczego dziecko cię nie słucha, może to także twoja wina? W końcu zachowanie dziecka, to jego reakcja na otaczający nas świat, w tym ty. Oto najczęstsze błędy, które rodzice wychowują, czego skutkiem jest bardzo niegrzeczne dziecko.
- Dlaczego dzieci nie słuchają swoich rodziców? Po prostu nie wiedzą, którego z was należy słuchać - matka zabrania robienia czegoś, a ojciec pozwala (lub odwrotnie).
- Dziecko nie chce być ci posłuszne, ponieważ żądasz od niego zbyt wiele i nie pokazujesz, co i jak powinien zrobić. Dzieciak po prostu nie wie, czego od niego chcesz, a ty wciąż przeklinałeś go.
- Ciągle zabraniasz mu wszystkiego, nie wyjaśniając, dlaczego nie można tego zrobić. Dziecko, zdając sobie sprawę, że nie może nic zrobić, oprócz tego, że siedzi obok matki i ogląda telewizję lub okno, naturalnie zacznie się opierać. Jak tylko zacznie takie protesty, to zależy od dziecka. Niektóre dzieci mogą godzinami siedzieć w tym samym miejscu, rysując arkusze albumów, ale są też niespokojne, które wydają się być w tym samym czasie w różnych kątach mieszkania.
- Wydaje ci się, że spędzasz cały swój wolny czas z dzieckiem? Czy tak jest? Być może po prostu cierpi na brak uwagi i próbuje pokazać, jak tęskni za swoimi kaprysami i drobnymi sztuczkami.
Co jeśli dziecko nie jest posłuszne?
Teraz, gdy jest dla nas jasne, dlaczego dziecko nie jest posłuszne, staje się jasne, co robić i jak radzić sobie z nieposłusznym dzieckiem.
- Nie anuluj nawzajem swoich zamówień. Jeśli coś zakazałeś dziecku, to twój mąż (babcie, dziadkowie, ciotki, wujowie) nie powinien pozwolić dziecku na to. W przeciwnym razie dziecko zrozumie, że można ominąć rodzicielskie zakazy - dlaczego słuchać matki, jeśli ojciec pozwala na wszystko?
- Jeśli żądasz posłuszeństwa od dziecka, dowiedz się, że jesteś wierny słowu. Staraj się dotrzymywać obietnic, a jeśli powiesz dziecku, że nie możesz mu na coś pozwolić, to nalegaj na siebie. Dziecko nie będzie mogło cię szanować, a zatem nie będzie ono przestrzegane, jeśli sam nie będziesz szanować siebie i swoich decyzji.
- Nigdy nie trać temperamentu, nie płacz nad dzieckiem. Po pierwsze, nic nie osiągniesz, krzycząc, tylko przestraszysz dziecko i doprowadzisz go do łez. Po drugie, jeśli kaprysy dziecka będą próbą zajęcia twojej uwagi, wtedy tylko potwierdzisz jego domysły swoją reakcją - jeśli mama zwraca na mnie uwagę, tylko wtedy, gdy jestem chuliganem, powinno to być wykonywane częściej.
- Nie musisz kontrolować każdego kroku dziecka (nie idź tam, nie rób tego, ale musisz grać z maszyną taką jak ta, a nie inaczej). Tak, wspólne gry z rodzicami są niezbędne dla dziecka, ale niech będzie niezależny. Zacznij bawić się z dzieckiem, a następnie daj mu wolność.
- Naucz się słuchać dziecka, nie wszystko, co mówią dzieci, to nonsens i kaprysy. Twoje dziecko jest osobowością, nawet jeśli jest bardzo małe, dlatego też musi być szanowane. A rodzice, zwłaszcza jeśli jest to pierwsze dziecko w rodzinie, często ignorują ten moment, zabraniając dziecku wszystkiego, co jest możliwe, tłumacząc mu, jak mówią, małe, ale wciąż nic nie rozumie. Być może nie rozwinął się w wypowiedzi filozoficzne, ale jest w stanie zrozumieć elementarne rzeczy, a jeśli jego matka nie pozwala mu grać, rysować, wkładać rzeczy, które lubi, wtedy dziecko zrozumie, że nie jest kochane i będzie jeszcze bardziej kapryśne. I może zacznie cię słuchać, ale będzie dorastał ponuro, w przyszłości będzie miał problemy z komunikacją, a będziesz zaskoczony, "skąd on ma tyle kompleksów?". A wszystko to od momentu, kiedy dawno temu zdecydował, że nikt go nie kocha i nikt nie oczekuje od nikogo niczego dobrego. Oczywiście, nie da się dogodzić całemu dziecku, ale nie jest również prawdą, aby go zbytnio ograniczać.
