Stany terminalu
Stany terminalne to bardzo poważne warunki, w których ciało balansuje na granicy życia i śmierci. Osobliwością tych warunków jest to, że niemożliwe jest wydostanie się z nich niezależnie bez pomocy medycznej. Istnieje kilka rodzajów stanów końcowych ludzkiej uduszenia, śpiączki, reakcji szokowej (omdlenia, zapaść). Każdy z tych warunków wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
Stan terminalu osoby to upadek
Zapaść jest ostrą postacią niewydolności naczyń, w wyniku której napięcie naczyniowe jest znacznie zmniejszone, a masa krwi krążącej jest zmniejszona. Z tego powodu do serca napływa krew żylna, gwałtowny spadek ciśnienia krwi, który powoduje niedotlenienie tkanek i, co najważniejsze, tak znaczące jak mózg.
Istnieje kilka rodzajów takiego stanu końcowego, jak zwinięcie:
- Ortostatyczny (pojawia się w wyniku ostrego wypływu krwi z głowy, co często ma miejsce, gdy ciało przesuwa się z poziomego na pionowy).
- Zakaźne toksyczne (występuje w warunkach septycznych).
- Kardiogenne (występuje w ostrej chorobie serca).
- Pancreatogenic (możliwe w przypadku zaostrzenia zapalenia trzustki).
- Intoksykacja (związana z odurzaniem organizmu).
Znaki tego stanu końcowego są podobne do objawów omdlenia: silne osłabienie, zawroty głowy, bladość skóry, zadyszka, spadek ciśnienia, ostry, lepki, zimny pot. W takim przypadku zmętnienie świadomości zwykle nie występuje, aby pomóc pacjentowi, należy go położyć na zboczu, tak aby głowa była niższa od ciała. Zwykle przepisywane adrenaliny lub noradrenaliny i leki na serce.
Stan terminalu - omdlenia
Omdlenie charakteryzuje się nagłą utratą przytomności z powodu niedotlenienia mózgu przez krótki czas. Występuje zwykle z lękiem, bólem, dusznością itp.
Klinika stanu końcowego polega na utracie przytomności, bladości skóry, zimnym potu, zmniejszeniu częstości akcji serca i ciśnienia, rozszerzonych źrenicach. Aby uzyskać pomoc, należy położyć osobę, pozwolić mu wdychać amoniak, aby zapewnić przepływ powietrza.
Stan terminala - wstrząs
Wstrząs jest procesem, który zachodzi w wyniku czynników nagłych i charakteryzuje się niedociśnieniem, nadmiernym pobudzeniem i hamowaniem ośrodkowego układu nerwowego, niedotlenieniem narządów i hipoperfuzją naczyń krwionośnych. Wstrząs może być traumatyczny, anafilaktyczny, poparzeniowy, septyczny, krwotoczny, kardiogenny, trzustkowy, transfuzję krwi i hipowolemiczny.
Istnieją tylko 3 fazy stanu terminalu:
- Faza 1 jest erekcyjna: pacjent jest podekscytowany, pociski stają się częstsze, wzrasta ciśnienie i pojawia się duszność.
- Faza 2 - torpid: zaczyna się od zahamowania układu nerwowego - spada ciśnienie, zmniejsza się objętość krwi krążącej, odruchy są hamowane.
- Trzecia faza to koniec (lub porażenie): ciało ulega rozpadowi - ciśnienie jest poniżej normy, puls nie jest wykrywalny, skóra staje się śmiertelnie blada, śmierć jest możliwa.
Są cztery etapy szoku, z których pierwszy jest najłatwiejszy, a czwarty jest najcięższy, zbliżony do stanu agonii .W szoku potrzebna jest pilna pomoc, gdzie przyczyna szoku jest eliminowana w jak największym stopniu, stosuje się środek zwężający naczynia, oporność i preparaty hormonalne, oraz .d W najcięższych przypadkach wykonuje się znieczulenie ogólne. Są to warunki końcowe, a śmierć kliniczna jest zbyt blisko siebie, więc nie można opóźnić opieki medycznej.