Historia tatarskiego stroju narodowego pochodzi z połowy XVIII wieku, ale strój, który dotarł do naszych czasów, powstał nieco później, mniej więcej w XIX wieku. Wpływ na strój tatarski mieli Tatarzy Wołgi i tradycje narodów Wschodu. Ponieważ tatarskie kobiety od najmłodszych lat były szkolone w szyciu, hafciarstwie, potem tworzyły ubrania, wkładały w nie wszystkie swoje umiejętności i cierpliwość, dzięki czemu uzyskano bardzo piękne i kobiece stroje.
W czasach średniowiecza sukienki, nakrycia głowy i charakterystyczne buty uważane były za tradycyjny strój kobiet. Niezależnie od statusu, ubrania w dużej mierze się pokrywały, ale różnice, czy to plemienne, społeczne czy klanowe, wyrażały się tylko w użytych materiałach, ich cenie, obfitości elementów dekoracyjnych i ilości odzieży do noszenia. Ubrania, które powstawały przez wieki, wyglądały nie tylko pięknie, ale i elegancko, a to za sprawą dekoracji, wykwintnej dekoracji i tradycyjnego haftu.
Kostium damski składa się z długiej, koszuli z długim rękawem i długiej swetrowej odzieży wierzchniej z solidnym szkieletem. Dół koszulki i rękawy ozdobiono falbankami. Znakiem narodowości jest monumentalność, u kobiet manifestowała się masywna biżuteria które były wszędzie: na klatce piersiowej, na ramionach, na uszach.
Kobiety nosiły na sobie koszulę bez rękawów lub naszywkę, która była uszyta z kolorowego lub gładkiego aksamitu, na koszulę, a boki i dół kurtki zdobił złoty warkocz lub futro.
Głównym elementem stroju narodowego był nakrycie głowy. Przy nakryciu głowy możliwe było określenie wieku kobiety, jej statusu społecznego i cywilnego. Nieżonate dziewczyny nosiły biały Kalfak i wszystkie miały to samo. W małżeństwach kapelusze różniły się między sobą. Kobiety powyżej łydki zawsze nosiły szale, szale lub koce.
Nawiasem mówiąc, Kalfak też byli inni. Niektóre przypominały tybitheikę, ozdobioną i haftowaną złotymi nićmi, inny rodzaj miał spiczasty koniec, do którego przyczepiono frędzelek złotych nici, zwisających lekko do przodu.
Historia powstania tatarskiego stroju narodowego przeszła długą drogę, ale mimo to tradycje tego ludu przetrwały do dziś i chociaż współczesne społeczeństwo nosi więcej europejskich ubrań, to jednak od czasu do czasu, na wakacjach, kobiety i mężczyźni ubierają się w tradycyjne stroje i pamiętają swoją historię ludzie.