Sukulenty: gatunek
Oryginalne i bezpretensjonalne, a czasem bardzo lecznicze soczyste rośliny są idealne do stosowania w pomieszczeniach. Są one również godne uwagi z tego, że w tej grupie znajdują się przedstawiciele najbardziej zróżnicowanych rodzin roślin, a to otwiera szerokie możliwości wewnętrznego fitodronu. Odmienne w wyglądzie, kwiaty te są podobne pod względem zawartości, ponieważ wszystkie rodzaje sukulentów są połączone zgodnie z jedną cechą - metodą adaptacji do warunków suszy. I rozumiejąc naturalne cechy tej grupy roślin, nawet niedoświadczony początkujący będzie w stanie zapewnić właściwą opiekę rodzimym gatunkom sukulentów.
Rodzaje sukulentów
Soczyste rośliny obejmują około 70 rodzajów i ponad 800 gatunków. Głównymi rodzinami roślin, wśród których są sukulenty, są kaktusy, asfodowate, agawy, pastwiska, azyry, miąższowiec, milkweed, papryka, compositae. Wśród najbardziej znanych i pospolitych sukulentów wydzielają się kaktusy. Doniczkowe sukulenty są popularne w tradycyjnej medycynie, na przykład: aloes, agawa, euforbia, kalanchoe, stonecrop, sansevieria.
W zależności od mechanizmu akumulacji cieczy wyróżnia się dwa rodzaje sukulentów:
- sukulenty z liści. Mają pogrubione liście, które gromadzą płyn. Aby zachować wilgoć, liście są pokryte woskiem, mają mniej aparatów szparkowych;
- sukulenty z łodyg. Zatrzymują wilgoć w łodydze, liście można zredukować do cierni, system korzeniowy umożliwia gromadzenie się wilgoci z wód gruntowych iz powierzchni. Pnie mogą być żebrowane, co zapobiega powstawaniu pęknięć z nadmiarem wilgoci.
Pielęgnacja sukulentów
Sukulenty kwiatowe wymagają, choć prostej, ale właściwej pielęgnacji. Podobne do wszystkich rodzajów sukulentów są następujące warunki:
- dobre oświetlenie;
- umiarkowane podlewanie. W ciepłym okresie raz na tydzień, w zimie raz na 3-4 tygodnie;
- temperatura zimowania wynosi 13-15 ° C;
- dobry drenaż;
- gleba o umiarkowanej wilgotności. Należy zauważyć, że gotowe mieszanki sukulentów często zawierają torf, który absolutnie nie jest odpowiedni dla tych roślin. Zaleca się stosowanie mieszanki grubego piasku, blachy i ziemi darniowej.
W zależności od ojczyzny rośliny, a także mechanizmów ochronnych, niektóre zasady dotyczące opieki mogą się różnić:
- sukulenty z Ameryki Południowej, takie jak peperomia, wymagają utrzymywania niskiej wilgotności w zimie;
- pielęgnacja sukulentów z Meksyku i Ameryki Środkowej charakteryzuje się zimowaniem w niskiej temperaturze około 12 ° C, a także potrzebą ograniczenia nawadniania. Głównymi przedstawicielami są agawa, echeveria, sedum, grapptotalum, pachyphytum;
- w przypadku sukulentów tropikalnych, takich jak sansevieriya, hoya i cissus, wymagana będzie wyższa wilgotność, dobry nawóz gleby i zimowanie w temperaturze od 15 ° C;
- Rośliny z Afryki i Wysp Kanaryjskich, eon i euforbii, również zimują w temperaturach 15 ° C, ale wymagają bardziej umiarkowanego podlewania latem;
- Sukulenty rosnące na Madagaskarze, Kalanchoe, bryophyllum i pachypody wymagają bardziej intensywnego nawożenia. Zimą podlewanie 2 razy w miesiącu, temperatura zimowania - od 15 ° C;
- rośliny o jasnym lub czerwonawo brązowym kolorze, grubej warstwie naskórka, są przystosowane do działania światła słonecznego i
wymagają bardziej jasnego oświetlenia; - sukulenty o nasyconym kolorze liści i cienkim naskórku, przeciwnie, powinny być chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych;
- rodzaje sukulentów, które wymagają mniej intensywnego podlewania, mają bardziej mięsiste liście lub łodygi;
- dla szybko rosnących sukulentów wymagana jest gleba zapłodniona. W przypadku wolno rosnących gatunków nadwyżka nawozów jest niebezpieczna;
- Opieka nad sukulentami kwitnącymi powinna być odpowiednia dla rośliny. Naruszenie wymagań dotyczących zawartości może doprowadzić do tego, że kwiat nie kwitnie.