W naszym życiu jest wiele kłopotów, małych i nie tak bardzo, gromadzą się, wyprowadzają z siebie, zmuszając ich do uwolnienia się od męża i krzyczą na kota, który schował się pod ich stopami. Potem nadchodzi czas sedacji, którą połykamy, przeklinając ostatnimi słowami ciągły stres. I w tej chwili nie myślimy wcale, że bez nerwowych wstrząsów osoba po prostu nie mogła przetrwać. Zobaczmy, jakiego rodzaju stresu musimy się bać, a które dziękuję za możliwość rozwoju.
Co to jest stres ? Z punktu widzenia laika są to nerwowe wstrząsy, które pozbawiają nas równowagi, dlatego należy ich unikać. Ale entuzjazm to także stres, więc dlaczego nie zrezygnować z miłości, podróży i dobrej muzyki, aby nie stracić cennego spokoju ducha? Wydaje się, że ta myśl odwiedziła także umysły naukowców, i w wyniku badań, doszli do wniosku, że nie wszystkie stresy są równie szkodliwe. Po raz pierwszy koncepcja ta została wprowadzona do użytku naukowego przez Hansa Selye w 1936 r. I zdefiniowana jako napięcie powstające w odpowiedzi na wszelkie wymagania. Oznacza to, że stres jest naturalną reakcją, która pozwala osobie dostosować się do zmieniających się warunków życia. Okazuje się, że nie ma potrzeby radzenia sobie z takim napięciem, inaczej śmierć z najmniejszych zmian w otaczającej rzeczywistości. Ale jak to jest być z nadmiarem nerwowych wstrząsów prowadzących do różnych nieprzyjemnych konsekwencji? Selye udało się znaleźć odpowiedź na to pytanie, podkreślając dwa rodzaje stresu: eustresę i cierpienie. W pierwszym przypadku mówimy o reakcji fizjologicznej, o naturze związanej z przetrwaniem. Ale stres jest bardzo dużym obciążeniem, które występuje pod wpływem nadmiernych obciążeń.
Współczesna psychologia nieco rozszerzyła pojęcie stresu i cierpienia, z cel określić moment przekształcenia użytecznej reakcji w bolesny stan. Amerykańscy psychologowie opracowali szereg stresujących sytuacji, w których każde ważne wydarzenie otrzymuje ocenę. Jeśli w ciągu roku suma punktów sięga 300, wtedy możemy mówić o pojawieniu się zagrożenia dla naszego zdrowia. Ciekawe, że w tej skali wydarzenia radosne mają dużą wagę, na przykład ślub i narodziny dziecka szacowane są odpowiednio na 50 i 39 punktów. Dlatego nawet jeśli rok był przesycony radosnymi wydarzeniami, poziom nerwowego napięcia zacznie się zmniejszać. Oznacza to, że aby się uspokoić po silnym emocjonalnym zamęcie, nie powinniśmy zapominać o pozytywnych wydarzeniach.