Izolacja pary dla podłogi w drewnianym domu
Ściany, podłogi, otwory okienne i fundamenty są najważniejszymi elementami struktury, ale istnieją niuanse, które mogą zredukować wysiłki właścicieli do zera, zamieniając ich piękny dom w wilgotną i niewygodną konstrukcję. Wiele osób nie zwraca uwagi na znaczenie etapów budowy, takich jak izolacja wodna i parowa w drewnianym domu, które są szczególnie ważne dla izolacji podłogi. Wilgoć zdecydowanie pogarsza właściwości materiałów izolacyjnych, niszcząc ich strukturę. Dlatego artykuł ten powinien przynieść wiele korzyści tym, którzy planują rozpocząć budowę małej prywatnej chaty lub pełnoprawnej obudowy.
Jaka jest istota bariery parowej w drewnianym domu?
Konstrukcje drewniane mają wiele zalet, ale stały wpływ wysokiej wilgotności w czasie całkowicie je niszczy. Gotowanie, mycie podłóg, pranie - te niezbędne w życiu czynności nie mogą obejść się bez wody, której część rozlewa się na podłodze lub zamienia w parę. Belka, z której wznoszone są ściany lub sufit, jest pokryta materiałami ochronnymi, ale deski podłogowe zawsze pozostają mniej chronione, a paroizolacja parteru w twoim drewniany dom nigdy nie będzie zbędny. Ta najcieńsza warstwa doskonale chroni deski przed szkodliwymi oparami.
Materiały do izolacji paroszczelnej
- Folia polietylenowa . Ten rodzaj paroizolacji jest niedrogi, będąc najbardziej ekonomicznym materiałem do budowy. Ale podczas instalacji nie można dopuścić nawet najmniejszego odstępu, w przeciwnym razie wszystkie prace będą daremne. Uważa się, że hydroizolację najlepiej wykonywać przy użyciu perforowanej folii, ale konwencjonalne płótno jest bardziej odpowiednie dla paroizolacji. Warunkiem koniecznym do pracy z tym materiałem jest rozmieszczenie szczeliny do odparowania nadmiaru wilgoci. Z uwagi na to, że folia jest gładka, część kropelek wody może spływać w dół i zostać wchłonięta przez warstwę izolacyjną, dlatego obecnie coraz mniej stosuje się polietylen, co daje rynek innym zaawansowanym materiałom. Możesz kupić ulepszoną wzmocnioną folię polietylenową lub folię pokrytą folią. Jest droższy, ale jakość bariery parowej znacznie wzrosła.
- Folia polipropylenowa . Z wyglądu ten materiał jest bardzo podobny do zwykłego polietylenu, ale ma on wyższą charakterystykę. Polipropylen z włóknami celulozowymi lepiej pasuje do paroizolacji, obecność tej dodatkowej warstwy pozwala na zachowanie wilgoci na powierzchni, zapobiegając jej akumulacji z późniejszym tworzeniem się kropelek. Normalna wartość rynkowa, łatwość instalacji i trwałość uczyniły ten rodzaj lidera rynku filmowego.
- Różne typy membran dyfuzyjnych . Najczęściej są one stosowane do ochrony podłóg dachowych, ale ten rodzaj paroizolacji jest również idealny do podłóg w drewnianym domu. Jedyną wadą tego niemal doskonałego materiału jest wysoka cena. Istnieją jednowarstwowe membrany, które muszą być zainstalowane przez warstwę dyfuzyjną do izolacji cieplnej oraz uniwersalne membrany wielowarstwowe. Zdolność takiej paroizolacji do "oddychania" umożliwia przenikanie powietrza do wentylowanej szczeliny, co znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo kondensacji.
Schemat paroizolacyjnej podłogi w drewnianym domu
Prawidłowo zmontowana izolowana podłoga jest złożonym ciastem z różnych właściwości materiałów. 
Membrana lub folia paroszczelna w tym schemacie jest uszczelką pomiędzy izolatorem ciepła (wełna mineralna lub inny materiał) a wykończoną podłogą. W idealnej sytuacji należy użyć dodatkowej warstwy paroizolacji lub hydroizolacji na szorstkiej podłodze w drewnianym domu, dzięki czemu można bezpiecznie chronić wilgoć z ziemi lub piwnicy.
Budowa dużego i wysokiej jakości prywatnego mieszkania jest odpowiedzialnym i dość kłopotliwym zadaniem, które wymaga dokładnych obliczeń. Podczas instalacji dachu, ścian i podłogi nie można pominąć żadnego istotnego niuansu, oszczędzając przy zakupie materiałów. Ignorowanie bariery parowej doprowadzi do gnicia konstrukcji drewnianych, pojawienia się wilgoci, pleśni, pogorszenia mikroklimatu w konstrukcji.