Fobia społeczna - co jest przejawem tej choroby psychicznej?
Obecność zaburzeń psychicznych, która nazywa się fobią społeczną, jest sygnalizowana przez alarm, który często pojawia się, co daje się odczuć, gdy konieczne jest uczestnictwo w życiu społecznym. Jest to jedno z najczęstszych naruszeń, które można nawet samokorygować.
Czym jest fobia społeczna?
Historia badania fobii społecznej jako niezależnego naruszenia zaczyna się w latach 60. ubiegłego wieku. Wcześniej fobia społeczna była postrzegana jako nerwica, obciążona pewnymi cechami charakteru - nieśmiałość, pragnienie samotności. Obecnie badaniem tego problemu zajmują się tysiące psychiatrów i psychologów z całego świata. w dobie internetu fobia społeczna nabyła nowe funkcje i rozprzestrzeniła się bardzo szeroko.
Niepokój w fobii społecznej różni się od normalnej reakcji organizmu na czynniki stresowe, jest specyficzny, zamazany, nielogiczny, irracjonalny i wyjątkowo długi w czasie. Margaret Thatcher dokładnie opisała ten stan jako strach przed tym, co nigdy się nie wydarzy. Cierpiący na fobię społeczną doświadcza trudności w jakichkolwiek działaniach społecznych - mówienie publicznie, zdawanie egzaminów, rozmowa przez telefon, ale jeszcze więcej fobii społecznych obawia się negatywnej oceny swoich działań ze strony społeczeństwa.
Rodzaje fobii społecznej
Niepokój w fobiach społecznych przejawia się na dwa sposoby, w których chorobę można sklasyfikować. Fobie społeczne - rodzaje:
- zarysowana fobia społeczna - przejawia się w tego samego rodzaju sytuacjach, na przykład przy zdawaniu egzaminu, konieczności spotkania lub przeprowadzenia wywiadu;
- uogólniony - występuje w różnych środowiskach.
Fobia społeczna i socjopatia - różnica
Obecność wspólnego korzenia pod względem socjopatii i fobii społecznej mówi o ich pokrewieństwie, ale generalnie mają niewielki kontakt. Socioblob - bojący się społeczeństwa, przeżywa niepokój, gdy jest to konieczne, aby wchodzić w interakcję z innymi ludźmi. Socjopata jest chorą psychicznie osobą ignorującą normy społeczne, agresywną, sprzeczną, obojętną wobec innych, często prowadzącą antyspołeczny sposób życia. Kolejną różnicą jest to, że osoba może nauczyć się samodzielnie kontrolować fobię społeczną, aw przypadku socjopatii konieczna jest pomoc lekarza.
Czym jest niebezpieczna fobia społeczna?
Wiele osób uważa, że fobia społeczna jest chorobą psychiczną, ale jest zaburzeniem psychicznym. Fobia społeczna dąży do samotności, minimalizuje kontakt. Z jednej strony wygląda całkiem nieszkodliwie, ale z drugiej strony fobia społeczna, jak żadna inna, jest podatna na alkoholizm i narkomanię, ponieważ za pomocą tych środków może spróbować zmniejszyć lęk, zrelaksować się. Ponadto wiele osób cierpiących na fobię społeczną nie jest w stanie zrealizować się, wykazać swoich umiejętności, założyć rodziny. Wysoka skłonność fobii społecznych do depresji i samobójstw.
Socjopatia - przyczyny
W wielu przypadkach początków fobii społecznej należy szukać we wczesnym dzieciństwie - do 1 roku. Jeśli matka nie zwracała uwagi na dziecko, często go zostawiła, zostawiając go babci lub niania, dziecko stawało się coraz bardziej niespokojne, niespokojne, płaczliwe. Strach przed utratą matki na zawsze zakorzeniony w psychice dziecka, zaczął się bać innych ludzi, ponieważ widziałem w nich zagrożenie. W takich warunkach do roku dziecko może rozwinąć się w szpitalu - poważne upośledzenie umysłowe prowadzące do poważnych problemów w życiu społecznym (fobia społeczna, antropofobia, socjopatia) i sfera psycho-emocjonalna.
Szpitalnictwo jest nadal ekstremalną opcją, rozwijającą się, gdy dziecko spędza pierwsze miesiące życia w żłobku, szpitalu lub domu dziecka. W domu zaniedbanie matki nie prowadzi do tak poważnych konsekwencji, jednak nawet drobne odstępstwa narażają dziecko na ryzyko naruszeń społecznych. Aby chronić dziecko przed fobią społeczną, matka powinna być tak delikatna i troskliwa, jak to tylko możliwe.
Czasami ostra fobia społeczna pojawia się później - w okresie dojrzewania. Przyczyną rozwoju może być nieprzyjemny incydent, który stanie się prawdziwym katalizatorem powstawania zaburzeń psychicznych. Na przykład dziecko w szkole zostało ostro skrytykowane przez nauczyciela, po czym przestraszył się odpowiedzi na tablicy lub odmówił uczęszczania do szkoły. Co więcej, ten strach może rozprzestrzenić się na komunikację z rówieśnikami, szczególnie z członkami przeciwnej płci. Grupa szczególnego ryzyka obejmuje dzieci, których rodzice również cierpią na fobię społeczną.
Przyczyną rozwoju fobii społecznej może być również:
- brak odpowiedniej oceny i pochwał od rodziców w dzieciństwie;
- przedstawienie zawyżonych wymagań wobec dziecka;
- kpiny z kolektywów dla dzieci;
- konflikty w zespole lub rodzinie;
- antyspołeczny styl życia rodziców;
- zły początek życia seksualnego;
- choroby somatyczne.
Fobia społeczna - objawy
Jeśli przyczyną ataku strachu była ostra fobia społeczna, osoba ta doświadcza zespołu nieprzyjemnych objawów, spośród których często można znaleźć:
- duszność;
- problemy z mową - psychiczna niemota, jąkanie;
- zwiększone bicie serca;
- nudności;
- zawroty głowy;
- dreszcze, drżenie kończyn;
- ciepła lub zimna pot.
Oznaki fobii społecznej
Powyższe objawy somatyczne wskazują, że dana osoba ma diagnozę fobii społecznej, w której ten lęk przejawia się emocjonalnie:
- w oczekiwaniu na najgorszy przebieg wydarzeń;
- z pogwałceniem uwagi;
- w niepokoju, podrażnieniu, napięciu;
- w koszmarach;
- w znaczeniu deja vu;
- w odczuciu "pustego" mózgu.
Sytuacje, w których występują fizyczne i psychologiczne objawy fobii społecznej:
- przemawiając przed dużą publicznością (odpowiedź na tablicy w szkole, na uniwersytecie);
- demonstracja ich talentów lub umiejętności dla dużej liczby widzów (występ na scenie, konkurencja);
- wywiady;
- negocjacje biznesowe;
- spotkania z ważnymi, autorytatywnymi osobami;
- komunikacja z nieznajomymi;
- rozmowy przez telefon, Skype;
- wizyty w zatłoczonych miejscach;
- wszelkie działania na ludzi (przekąski, czytanie).
Jak żyć z fobią społeczną?
Dla osoby z zaburzenie lękowe bardzo ważne jest, aby nauczyć się patrzeć na różne przerażające sytuacje w inny sposób i pamiętać, że fobia społeczna jest uleczalna. Często inni nie zauważają błędów innych, ponieważ skupiony na sobie. Nawet jeśli je widzą, nie przywiązują dużej wagi do błędów. Pokonanie fobii społecznej szybko nie zadziała, ale dzięki działaniom naprawczym ostatecznie się wycofa. Jeśli nic się nie stanie, lęk społeczny może przerodzić się w antropofobię - lęk przed wszystkimi ludźmi w ogóle.
Jak pokonać fobię społeczną?
Aby dowiedzieć się, jak pozbyć się fobii społecznej, musisz skontaktować się z psychoterapeutą. Połączenie korekcji psychologicznej i leczenia farmakologicznego daje dobre wyniki. Lekarz naucza fobii społecznej obiektywnego postrzegania siebie, samokontroli, pomocy w walce z negatywnymi myślami i uczuciami. Za pomocą psychoterapii poznawczo-behawioralnej osoba zacznie odczuwać mniej komfortowe niewygodne sytuacje. W niektórych przypadkach lekarze diagnozują fobię społeczną i hipnozę. Leczenie farmakologiczne obejmuje leki przeciwdepresyjne, leki benzodiazepinowe.
Jak pokonać fobię społeczną samodzielnie?
Istnienie pod jarzmem fobii społecznej jest bardzo trudne, ale jeśli dana osoba nie chce z jakiegoś powodu skontaktować się ze specjalistą, może spróbować pomóc sobie. Podczas diagnozowania fobii społecznej, leczenie powinno rozpocząć się od wyeliminowania objawów - mistrzowskie ćwiczenia oddechowe, dostosować styl życia, pozostawić więcej czasu na odpoczynek i przyjemne czynności, dobrze zjeść i zużywać mniej kofeiny i alkoholu.
Porady psychologiczne dotyczące leczenia fobii społecznej:
- aby w mniejszym stopniu polegać na opiniach innych, konieczne jest kształtowanie pozytywnego wizerunku samego siebie, rozwijanie własnych silnych cech;
- nie można uniknąć niepokojących sytuacji - może to jedynie zaostrzyć problem;
- pozbyć się fobii społecznej z małego punktu widzenia - małe kroki w kierunku strachu będą następnie komplikować zadanie;
- trzeba pamiętać na zawsze - każdy lubi to nierealne i niekoniecznie;
- aby wyleczyć się z powodzeniem, musisz mniej odzwierciedlać i bardziej interesować się otaczającym światem.
Prawosławie o fobii społecznej
Dla wierzącego ważne jest, aby wiedzieć, w jaki sposób Kościół postrzega diagnozę fobii społecznej. Duchowni nalegają, by fobik społeczny był leniwym człowiekiem, który zresztą nie ma ani pokory, ani cierpliwości. Widząc jej problem, fobia społeczna, zdaniem Kościoła, powinna dołożyć wszelkich starań, aby zlikwidować fobię. I aby nie bać się ludzi - trzeba je kochać i nie rozwiewać się na sobie. I im więcej miłości doświadcza osoba, tym mniej lęku i fobii społecznej w nim.
Gwiazdy cierpiące na fobię społeczną
Paradoksalnie, wśród osób o międzynarodowej renomie, jest wielu tych, którzy mają wyraźną fobię społeczną. Ci ludzie ciężko walczą ze swoimi lękami i mogą być przykładami dla innych:
- Kim Basinger strasznie boi się mówić publicznie i cierpi z powodu ataków paniki, ale nadal boryka się z fobią, w której pomaga mu psycholog i córka.
- Robert Pattinson - zawsze był nieśmiały i ściskany przez młodego człowieka, kręcenie filmów pomagało mu radzić sobie z fobią społeczną, chociaż stał się aktorem, aby zadowolić pewną dziewczynę.
- Jim Carrey - nie bez powodu bardzo smutny człowiek ukrywa się pod maską klauna - słynny aktor zawsze był bardzo bojaźliwy, a tylko praca nad nim pomogła mu poradzić sobie z lękiem i zyskać popularność.
- James Hetfield - aby "wyłonić się" z niepokojących doświadczeń tego członka zespołu, Metalliki, pomógł mu muzyka i doradził swoim fanom diagnozę fobii społecznej, aby uwierzyli w siebie i niestrudzenie realizowali swoje marzenia.
