Skulskugen

Skulskugen - park narodowy , znajduje się w Szwecja , nad brzegiem Zatoki Botnickiej, 27 km na południe od Ornskoldsvik. Część wybrzeża, którą zajmuje Skoelskugen, znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO; nazywa się "High Beach".

Skulskugen została założona w 1984 roku, aw 1989 roku - rozbudowana. Obecnie powierzchnia parku wynosi 3272 ha, z czego 282 to wody przybrzeżne, które wraz z ich mieszkańcami również znajdują się pod ochroną państwa.

Krajobraz

Park Skoulskugen ma naprawdę wyjątkowy krajobraz: tutaj możesz zobaczyć góry, morze, las, bagna. Taki relief powstał w wyniku topnienia kilku lodowców, które "przesuwając się" do morza, pozostawiając za sobą kamienne obszary, przebiły wąwozy. Połączenie lasów i wysokich gór na wybrzeżu Morza Szwecji jest dość rzadkie.

Świat roślinny

Flora parku jest zaskakująco różnorodna. Tu rosną drzewa iglaste, które trudno jest przetrwać na skałach (jednak sosny są najbardziej, a niektóre z nich osiągnęły już wiek 500 lat), a nawet drzewa liściaste - lipa, orzech, klon norweski. Te ostatnie zajmują bardzo niewielką część parku - tylko 42 hektary.

Tutaj można zobaczyć brzozy karłowate, wiele różnych krzewów, wrzosowiska, jagody moroszki, leśny mariannik, żurawinę, jagody. Również w parku występuje wiele różnych ziół, zarówno jednorocznych jak i wieloletnich. Skulskugen - miejsce narodzin kilku gatunków paproci, duża liczba mchów i porostów; niektóre gatunki, które tu rosną, wymienione są w Czerwonej Księdze.

Skinscogene zwierząt

W parku znajduje się wiele gatunków ssaków typowych dla północnej Szwecji. Tutaj żyją drapieżniki:

• niedźwiedzie brunatne;
• Ryś europejski;
• lis czerwony (pospolity);
• kuny;
• borsuki;
• bobry;
• Piżmaki;
• gronostaj;
• norka.

Można się tu spotkać, a nie mięsożerne ssaki: od największego (łosia) do najmniejszego (europejska wiewiórka). Na wybrzeżu są szare foki.

W parku zamieszkują różne gatunki ptaków, w tym:

• kuksha;
• dzięcioł trójpalczasty;
• czerwonowłosego;
• mała mucha;
• maczugę;
• czerwona dzierzba;
• owsianka ogrodowa;
• siwowłosy dzięcioł;
• leszczyna.

Szare ssaki i żurawie zamieszkują bagna.

Ale różnorodność mieszkańców zbiorników wodnych nie jest zbyt wielka: w jeziorach żyją okonie, pstrągi, pstrągi, pstrągi, szczupaki. W wodach przybrzeżnych znajduje się śledź atlantycki.

Park i ludzie

Nie było żadnych śladów stałego pobytu osoby na terenie parku. Niektóre ślady osadnictwa z epoki kamienia znajdują się 10 km na północny zachód od Skulskugen. Wzdłuż wybrzeża znajduje się kilkadziesiąt komnat grobowych, z których 28 znajduje się w parku narodowym.

Turystyka

Istnieją 3 wejścia do parku: od strony północnej (głównej), zachodniej i wschodniej. Obok nich są wygodne miejsca parkingowe. Przy wejściach znajdują się także trybuny, na których można zobaczyć plan parku i inne informacje na jego temat. W parku znajduje się kilka szlaków trekkingowych; ich całkowity czas trwania przekracza 30 km. Zasadniczo są one położone przez wschodnią część Skulskugena. Jedną z najpopularniejszych tras jest Höga Kustenleden (Höga Kustenleden) - szlak przez High Coast. Przecina park z północy na południe, jego zasięg wynosi prawie 9 km.

Zimą park można wykorzystać do jazdy na nartach. Wzdłuż wybrzeża wiosną i latem jeżdżą na rowerach. Również Skulskugen oferuje wakacje na plaży; Najbardziej popularna jest laguna Salsviken, ponieważ tam jest cieplejsza woda niż w innych miejscach na wybrzeżu. Popularny wśród turystów i spływy kajakowe.

Najczęściej odwiedzanym miejscem w parku jest wąwóz Slottdalskrevan; Drugim pod względem popularności jest Slottdalsberget i lokalizacja komór pochówkowych.

Zakwaterowanie

W parku znajduje się 5 tzw. Schronów, w których można się zatrzymać. Są to:

• Norrsvedjebodarna;
• Näskebodarna;
• Tärnettvattnen;
• Tärnettholmarna;
• Tärnettsundet.

Zostały one zbudowane jeszcze zanim teren został uznany za park narodowy i były zwykłymi prywatnymi domami.

Jak dostać się do parku?

Wszystkie wejścia do Skulskugen znajdują się w pobliżu drogi E4. Droga z Sztokholm samochodem potrwa 5,5 godziny. Możesz lecieć ze Sztokholmu do Ernskoldsvik (lot trwa 1 godzinę i 15 minut), a stamtąd można dojechać samochodem do parku w ciągu pół godziny wzdłuż tej samej autostrady E4.