Mange - objawy, leczenie
Świerzb to niebezpieczna choroba skórna uważana za zaraźliwą. Nazwa patogena jest tłumaczona z języka starożytnego greckiego, tak jak łzy lub gryzienie mięsa, a od łacińskiego - grzebienie.
Przyczyny świerzbu
Ta choroba jest spowodowana przez pasożyta skóry - scabby. tykać , który jest przenoszony z zainfekowanej skóry. Długotrwały kontakt jest konieczny, aby zdrowa osoba lub zwierzę mogło zostać zarażone, więc uważna dbałość o swoje środowisko może zapobiec wystąpieniu choroby.
Strup Jest również przenoszona drogą płciową lub w domu poprzez przedmioty gospodarstwa domowego, takie jak pościel, sprzęt gospodarstwa domowego itp. Jest szczególnie prawdopodobne, że zostanie zarażona w warunkach życia lub poprzez uścisk dłoni z norweską świerzb, w której na ciało chorego umieszcza się do miliona kleszczy.
Cechy inwazji kleszczy:
- Bardziej prawdopodobne jest występowanie świerzbu w nocy niż w ciągu dnia, ponieważ w ciągu dnia pasożyt jest nieaktywny, aw nocy samice wydostają się na powierzchnię skóry.
- Aby przeniknąć przez skórę, kleszcz trwa co najmniej 30 minut.
- Kleszcz, który nie znajduje się na ciele żywiciela, przestaje być aktywny wystarczająco szybko, a następnie umiera po kilku dniach.
W jaki sposób ujawniają się świerzb?
Świerzb przejawia się jako reakcja immunologiczno-alergiczna na odpady kleszcza. Dlatego skóra ludzka staje się czerwona i swędząca w przypadku zarażenia. Przez następne 4 tygodnie, od momentu, gdy kleszcz osiadł na skórze, osoba nie odczuwa żadnych objawów. Ten warunek jest zachowywany tylko w przypadkach, gdy infekcja jest pierwotna. Jeśli dana osoba cierpi już na świerzb, objawy pojawiają się już w pierwszym dniu: wynika to z faktu, że układ odpornościowy rozwinął silną reakcję na kleszcza.
Świerzbowce występują najczęściej na rękach, ponieważ ta część ciała jest mniej chroniona i jednocześnie często styka się z otoczeniem.
Świerzbowca u dorosłych jest taka sama jak u dzieci: wiek osoby nie wpływa na przebieg choroby, w przeciwieństwie do stanu układu odpornościowego.
Od świerzb są stale przeczesywane, bakterie mogą przenikać przez zranioną skórę, co doprowadzi do wielu ropni. Dlatego wysypka jest również częstym objawem choroby, chociaż jest wtórna.
Czasami z długim przebiegiem choroby na skórze pacjenta możliwe jest wykrycie tzw. Parszywych fragmentów - sposobów poruszania się kleszcza. Są to białawe, nierówne paski, nie dłuższe niż 1 cm.
Jak pozbyć się świerzbu?
Aby pozbyć się świerzbu, nie wystarczy stosować środki farmaceutyczne i środki ludowe: w celu wyzdrowienia należy przestrzegać specjalnego reżimu, który zmniejszy liczbę kleszczy, a także zapobiegnie infekcjom innych osób.
Profilaktyka świerzbu
- Zabieg przeprowadza się nie tylko dla osoby zarażonej, ale także dla wszystkich osób, które z nią żyją.
- Przyjmowanie leków powinno nastąpić w określonym czasie, zgodnie z planem ustalonym przez lekarza.
- Lek musi leczyć całe ciało, niezależnie od skali zmiany.
- Zabieg przeprowadza się w nocy, ponieważ o tej porze kleszcz staje się aktywny.
- Kąpanie pacjenta przeprowadza się najpierw przed leczeniem, a następnie po nim: w każdym przypadku lek powinien wpływać na skórę przez co najmniej 12 godzin.
- Pościel pacjenta jest wymieniana po zakończeniu leczenia.
- 2 tygodnie po zakończeniu leczenia pacjent musi zgłosić się do lekarza, aby ten zdecydował o przedłużeniu leczenia.
W leczeniu świerzbu stosować kilka leków:
- Spray z świerzbu - Spregal.
- Maść siarki.
- Benzylowy benzoesan.
Leczenie świerzbu środków ludowej
Środki ludowe dla świerzbu można uznać za dodatkowe środki, które mogą nieco złagodzić stan pacjenta.
W leczeniu ludzi świerzb używa następujących środków:
- Smoła brzozowa. Oni tylko rozmazują dotkniętą skórę.
- Mieszanina terpentyny (1 łyżeczka) i masła (2 łyżki. L.).
- Esencja lawendy. Stosuje się go na całe ciało i po 1 dniu kąpieli.