Choroba ogólnoustrojowa, która atakuje różne układy i narządy, nazywa się sarkoidozą. Do tej pory nie było możliwe ustalenie, dlaczego tak się dzieje, chociaż istnieje teoria, że patologia przekazywana jest genetycznie, zależy od równowagi immunologicznej. Sarkoidoza skóry jest dość rzadką postacią choroby, występującą w mniej niż 50% wszystkich przypadków, zazwyczaj u kobiet.
Istnieją 4 formy opisanej dolegliwości:
Z kolei sarkoidowy Beck dzieli się na 3 grupy:
Objawy małego sarkoidalnego Becka - wysypki, których średnica nie przekracza 5 mm. Elementy są półkuliste, gęste, cyjanotyczne lub brązowe.
Zmiany skórne w grubej sarkoidozie charakteryzują się obecnością płaskich blaszek o brązowo-niebieskawym zabarwieniu. Rozmiar takich formacji sięga 2 cm.
Rodzaj patologii typu naciekającego infiltracyjnie jest rzadki, któremu towarzyszy pojawienie się dużych (do długości dłoni) gęstych ognisk z rozmytymi granicami.
Angiolyupoid Broca-Porye jest znana jako sarkoidoza skóry twarzy, ponieważ wśród jej objawów - duże blaszki o średnicy do 2 cm na bocznych skrzydłach nosa, na czole. Elementy mają miękką powierzchnię, niebieskawy kolor.
Z toczniem chłodnym, płaskie plamy fioletowo-czerwonego odcienia pojawiają się na skórze. Granice w wysypki dokładne i są dobrze widoczne.
W przypadku sarkoidów podskórnych charakterystyczne są wyczuwalne węzły o różnych rozmiarach. Zwykle nie dają niewygodnych wrażeń ani bólu. Podskórne nowotwory czasami łączą się, tworząc rozległe nacieki. Powierzchowny naskórek nad węzłami staje się matowo różowy.
Z reguły wymagane jest sformułowanie diagnozy różnicowej:
Głównym sposobem leczenia opisanej patologii jest długotrwałe kontrolowane stosowanie hormonów kortykosteroidów, w szczególności - prednizolonu. Dodatkowo przepisywane są leki cytostatyczne (cyklofosfamid, prospidyna) i przeciwmalaryczne (rezokhin, delagil).