Sól w nerkach
Sole w nerkach są obecne w absolutnie każdej osobie i jest to sytuacja całkowicie normalna. Tymczasem stężenie związków mineralnych nie powinno przekraczać określonych wartości, w przeciwnym razie wystąpi nieprzyjemna choroba.
Przyczyny zwiększonej koncentracji soli nerkowych
Najczęstszą przyczyną wzrostu stężenia związków mineralnych w nerkach, a co za tym idzie wzrostu kwasowości moczu, jest stosowanie naczyń o dużej zawartości soli lub nadmiernej ilości spożywanej wody mineralnej.
Ponadto pewien poziom zaburzeń metabolicznych i chorób układu moczowego może prowadzić do wzrostu poziomu soli. U kobiet niewydolność hormonalna, ciąża i menopauza mogą być czynnikami prowokującymi.
Ponadto zbyt wiele soli w nerkach często występuje u niemowląt, co tłumaczy się osobliwościami żywienia związanymi z okresem noworodkowym i niecałkowitym tworzeniem się układu moczowego.
Objawy i leczenie soli w nerkach
Przez długi czas nie ujawnia się zwiększone stężenie soli w nerkach. Jeżeli sytuacja pozostaje niezmieniona przez kilka lat, pacjent może zacząć odczuwać ociężałość w dolnej części brzucha, a także ból i dyskomfort podczas oddawania moczu. W ciężkich przypadkach choroba ta powoduje rozwój przewlekłe zapalenie pęcherza lub zapalenie cewki moczowej przynosząc wiele niedogodności dla pacjentów.
Jednak zwykle to naruszenie wykrywane jest podczas rutynowych badań lekarskich lub badań profilaktycznych. Jeśli wyniki testu wykażą, że stężenie związków mineralnych w moczu przekracza dopuszczalne stężenie, leczenie należy rozpocząć natychmiast, aby zapobiec tworzeniu się kamieni.
Przede wszystkim sole soli w nerkach są przepisywane diecie bez soli. Podczas jego przestrzegania konieczne jest wyłączenie z diety podrobów, kiełbas, kiełbas, solenia i wędzonych mięs, solonych serów, orzechów, twarogu i bananów, a także codzienne picie co najmniej 2 litrów czystej niegazowanej wody.
W przypadku, gdy zmiany w żywieniu nie przyniosły pożądanych rezultatów w ciągu 2-3 tygodni, pacjentowi przepisano leki. Aby usunąć sól z nerek, możesz użyć takich narzędzi jak:
leki moczopędne - Canephron H, Diacarb, Furosemide; - środki, które promują rozpuszczanie piasku i kamieni, - Tsiston, Phytolysin, Blamaren;
- leki przeciwzapalne - Monurel, Faspik, Ibuklin.
Wszelkie leki o wysokim stężeniu soli w nerkach mogą być stosowane wyłącznie pod nadzorem lekarza prowadzącego. W niektórych przypadkach proces usuwania związków mineralnych z układu moczowego może być dość bolesny, więc leczenie należy w razie potrzeby skorygować.