Czynnik reumatoidalny
Patrząc na listę możliwych badań krwi, możesz być bardzo zaskoczony. Często zdarza się, że dana osoba musi zdać te same testy: sumę, na podstawie reakcji Wassermana, na cukier. Niektóre badania, takie jak czynnik reumatoidalny, są konfrontowane tylko przez pewną kategorię ludzi.
Kiedy przeprowadzany jest test czynnika reumatoidalnego?
Badania krwi na czynnik reumatoidalny mogą wykrywać i określać liczbę przeciwciał immunoglobulinowych. Przeciwciała są wytwarzane przez organizm. Próbują atakować zdrowe tkanki, błędnie traktując je jako obce. Pewnie musieliście sprawdzić w cennikach laboratoriów test krwi na IgM. Jest przeznaczony do wykrywania czynnika reumatoidalnego.
Przeciwciała immunoglobulinowe pomagają określić obecność procesu zapalnego w organizmie i ocenić stan aktywności autoimmunologicznej. Głównym celem analizy czynnika reumatoidalnego we krwi jest rozpoznanie reumatoidalnego zapalenia stawów, zespołu Sjogrena i niektórych chorób autoimmunologicznych (w przypadku tych drugich wymagane są dodatkowe badania). Dzięki badaniom można łatwo odróżnić te rozpoznania od innych chorób o podobnych objawach.
Przypisany do analizy czynnika reumatoidalnego u pacjentów z tymi objawami:
- obrzęk i obrzęk stawów;
- ból i pieczenie;
- trudności w poruszaniu stawami;
- suche błony śluzowe (suche oczy i usta są jednym z najważniejszych objawów zespołu Szegrena );
- uszkodzenie skóry;
- nieuzasadniona nerwowość;
- zmęczenie, zmęczenie.
Poprzez analizę krwi dla czynnika reumatoidalnego można zidentyfikować różne patologie:
- niektóre formy raka;
- skleroderma układowa;
- choroby zakaźne i wirusowe (w tym w postaciach przewlekłych);
- choroba nerek i wątroby;
- zmiany bakteryjne.
Wskaźnik czynnika reumatoidalnego we krwi
Podobnie jak w przypadku większości innych składników krwi, niektóre prawidłowe wskaźniki przyjęto dla czynnika reumatoidalnego. Uważa się, że w idealnie zdrowym organizmie nie powinno być żadnych przeciwciał immunoglobulinowych. Jak pokazała praktyka, niełatwo jest spotkać całkowicie zdrowych ludzi. Dlatego większość w reumatoidalnym czynniku organizmu jest nadal obecna.
Prawidłowe wyniki testu dla czynnika reumatoidalnego można rozważyć, jeśli liczba przeciwciał immunoglobulinowych wynosi do dziesięciu jednostek na mililitr krwi. W przypadku dorosłych kobiet i mężczyzn wskaźnik reumatoidalny jest taki sam i może wynosić od 12,5 do 14 jednostek. U osób starszych liczba przeciwciał immunoglobulinowych nieznacznie wzrosła i jest to całkiem normalne.
Czynnikiem reumatoidalnym, podwyższonym kilkakrotnie, może być powód do niepokoju. Różne czynniki mogą wywołać gwałtowny wzrost przeciwciał immunoglobulinowych. Do najczęstszych przyczyn należą:
- zapalenie wielomięśniowe;
- kiła;
- gruźlica;
- grypa;
- różyczka
- zapalenie wątroby;
- białaczka;
- marskość;
- guzkowate zapalenie tętnic;
- toczeń rumieniowaty i inni.
Jeśli przyczyną wzrostu czynnika reumatoidalnego jest mononukleoza infekcyjna, ilość przeciwciał immunoglobulinowych będzie mniejsza niż w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów.
Chociaż analiza czynnika reumatoidalnego jest skuteczna, nie zaleca się polegania wyłącznie na niej w diagnozie i zalecaniu leczenia. Wszystko zależy od stanu zdrowia. Nierzadko zdarza się, że u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów wykrywa się przeciwciała w organizmie. Aby wyeliminować ten błąd, należy przejść kompleksowe badanie lekarskie.