Rozwój raka jelita grubego rozpoczyna się w komórkach gruczołowych. Choroba może wpływać na każdy narząd, ponieważ przerzuty wpływają następnie na inne tkanki gruczołowe. Gruczolakorak odbytnicy występuje najczęściej u osób w wieku powyżej pięćdziesięciu lat. W tym przypadku głównymi przyczynami choroby są niedożywienie, złe nawyki i infekcja wirusem brodawczaka .

Rodzaje chorób

Obecność tych lub innych materiałów diagnostycznych pozwoli nam przeanalizować stopień rozwoju choroby. Później, na podstawie tego, lekarz przepisze odpowiednie leczenie.

W zależności od zróżnicowania, te formy choroby są rozróżniane:

  1. Nisko zaawansowany gruczolakorak odbytnicy. Trudno jest przypisać do określonej tkanki, podczas gdy guz odbytnicy ma najwyższą złośliwość, towarzyszą mu przerzuty i charakteryzuje się rozczarowującym rokowaniem.
  2. Umiarkowanie zróżnicowany gruczolakorak odbytnicy. Ta forma jest guzem, którego tkanki są trudne do korelacji z tkankami odbytnicy, dlatego diagnoza jest trudna do wykonania.
  3. Wysoce zróżnicowany gruczolakorak odbytnicy. Komórki nowotworowe o strukturze przypominają tkanki odbytnicy. Pozwala to na szybką identyfikację choroby, co zwiększa szanse na wyleczenie.
  4. Niezróżnicowany rak. Forma ta charakteryzuje się rozrostem edukacji i złożonością leczenia.

Leczenie gruczolakoraka odbytnicy

Główną metodą leczenia jest interwencja chirurgiczna. Jest to jednak możliwe tylko za zgodą pacjenta. Podczas operacji sam guz zostaje usunięty, a sąsiadujące tkanki znajdują się w pobliżu.

Ale najczęściej uciekaj się do złożonego leczenia, które obejmuje wpływ na guz (w celu jego zmniejszenia) i późniejsze usunięcie. Redukcje wielkości osiąga się poprzez radioterapię, gruczolakorak odbytnicy co zmniejsza liczbę niebezpiecznych komórek.

Rokowanie dla gruczolakoraka odbytnicy

Sukces leczenia zależy od stadium choroby. Przeżycie w ciągu pięciu lat obserwuje się u 90% pacjentów. W zaawansowanych stadiach z obecnością przerzutów w węzłach chłonnych tylko połowa pacjentów przeżywa po pięciu latach. Po transplantacji operacji pacjenci muszą być regularnie obserwowani w celu wykrycia nawrotów i przerzutów w czasie.

Po szybkim wykryciu nawrotu operację można wykonać tylko u 34% pacjentów, ponieważ reszta ma złą szansę na przeżycie. Dlatego można je tylko przypisać chemioterapia i radioterapia.