Ściskanie korzeni nerwowych w okolicy rdzenia kręgowego często prowadzi do bólu, który może promieniować do kończyn i narządów wewnętrznych. Radiculopatia lub zespół korzeniowy jest często łączony z osteochondrozą, ale czasami towarzyszy innym chorobom, przez co patologia jest trudna do zdiagnozowania bez dodatkowych badań.
Rozważany typ choroby jest dość rzadki, ponieważ mięśnie karku są najbardziej trwałe. Osteochondroza kręgosłupa z zespołem korzeniowym powstaje w wyniku ucisku tętnicy, która nasyca nerwy tlenem.
Typowe objawy:
Ból zwiększa się wraz z aktywnością fizyczną, ostrymi skrętami i zakrętami.
Opisywany typ patologii obserwuje się częściej i charakteryzuje się następującymi cechami:
Należy zauważyć, że wymienione objawy nie zawsze znikają po ustaniu aktywności ruchowej, nawet jeśli obserwuje się odpoczynek w łóżku, ponieważ obciążenie kręgów pozostaje.
Kręgosłupa lędźwiowego często towarzyszy kompresja nerwów. Wynika to z faktu, że obszar ten ma maksymalne obciążenie zarówno podczas wykonywania codziennej pracy, jak i ćwiczeń fizycznych.
Obserwowane objawy:
Objawy choroby ustępują w spoczynku, zwłaszcza gdy pacjent leży po zdrowej stronie.
Terapia patologiczna rozwija się zgodnie z postacią choroby, dotkniętym kręgosłupem oraz nasileniem objawów.
Kompleksowy program zazwyczaj składa się z takich środków:
1. Przyjmowanie znieczulających leków przeciwzapalnych w postaci iniekcji lub tabletek:
2. Zastosowanie lokalnych leków o podobnych właściwościach:
3. Wykorzystanie narzędzi do rozluźnienia mięśni lub zwiotczających mięśnie:
4. Korzystanie z witamin z grupy B:
5. Zajęcia z fizykoterapii.
6. Chondroprotektory przedmiotów:
7. Efekty fizjoterapii:
Proponowane środki przewidują eliminację zespołu bólowego, obrzęk i stan zapalny. Ponadto przy regularnym leczeniu przywraca się aktywność fizyczną i elastyczność kręgosłupa.
Oprócz terapii pożądane jest dostosowanie stylu życia, w szczególności: