Na niskim brzegu rzeki Suzdal Kamenka rozciągał się elegancki klasztor żeński Svyato-Pokrovsky - zabytek historyczny i architektoniczny starożytnego miasta, które jest częścią słynnego Złoty Pierścień Rosji .
Święty klasztor został założony w 1364 roku przez Andrzeja Konstantinowicza, księcia Suzdal-Niżegorodskiego. Pierwsze budynki były drewniane i oczywiście nie przetrwały. Później droga do Moskwy minęła mury klasztoru. Rozkwit klasztoru był spowodowany pomocą finansową księcia Wasilija III. Faktem jest, że w 1525 r. Żona Bazylego III Salomonii Saburowej została skazana przez męża bezpłodności w klasztorze siłą jako zakonnica. Następnie Salomonia, w tonsurze Sofii, została kanonizowana przez Sofię z Suzdal. Jej relikwie są nadal przechowywane w klasztorze Pokrovsky w Suzdal w zamkniętym raku. Inni przedstawiciele szlachty - Ewpraksiya, żona księcia Włodzimierza Starickiego, żona i synowa Iwana Groźnego, żona Piotra I i inni - również byli tu przymuszani. W ciągu 20 lat XX wieku klasztor został zamknięty. Jednak w latach 60. przeprowadzono tutaj prace konserwatorskie, otwarto muzeum. Później na terenie kompleksu znajdował się hotel z barem i salą koncertową. W 1992 r. Ponownie zaczęło się życie klasztorne.
Centralnym budynkiem zespołu klasztornego jest Sobór Pokrowski w Suzdal, zbudowany w latach 1510-1514. Jest to cztero-świątynia z dwupiętrową otwartą galerią, przylegającą do siebie absydą. Na zewnątrz katedra z białymi ścianami jest ozdobiona zwięźle: pilastry, fryz łuków i kolumn, kilowe zakomary. Koronowana świątynia trzy głowy na bębnie z wąskimi oknami.
W pobliżu katedry znajduje się dzwonowa dzwonnica (XVI-XVII w.) W kształcie ośmioboku, połączona z katedrą przykrytą galerią. Po północnej stronie katedry znajduje się refektarz Zachatiewskaja, zbudowany na polecenie Iwana Groźnego po śmierci córki Anny. W pobliżu można zobaczyć i różne budynki pomocnicze: dom uporządkowany, kuchnia, budynek celi, magazyny z końca XVII wieku. Pokrovsky Women's Monastery w Suzdal otoczony jest ogrodzeniem z ośmiobocznymi wieżami z wąskimi otworami strzelniczymi. Wejście do kompleksu klasztornego oznaczone jest Świętą Bramą z Kościołem Zwiastowania Bramy (początek XVI w.), Które jednocześnie służyły jako kościół i twierdza.