Śliwka węgierska lub jej bardziej znana nazwa - Ugorka, ma wiele podgatunków wyhodowanych przez hodowców, w tym białoruski, doniecki, włoski, moskiewski i tak dalej. Wszyscy są zjednoczeni tym, że przynoszą owoce, jajowate w kształcie, śliwki o ciemnofioletowej skórze i dymnym kwiacie.
Uważa się, że miejscem urodzenia śliwki "Węgierski Zwyczajny" jest Azja, skąd została sprowadzona do Europy. Na terenie byłego Związku Radzieckiego śliwka pochodziła z Węgier i dlatego otrzymała taką nazwę.
Później wiele rodzajów śliwek o wydłużonych owocach koloru niebieskiego lub czerwonego z dobrze oddzieloną kością zaczęto nazywać węgierskim lub Ugorka. W procesie kultywowania Węgier uzyskano różne jego typy.
Miąższ śliwek jest miękki i soczysty, w kolorze pomarańczowym, jagody są łatwo dzielone na połówki. Smakuje słodko i lekko kwaśno. Nawiasem mówiąc, to od Węgier, że wszyscy ulubieni suszone śliwki są gotowane ze względu na optymalną zawartość cukru i pektyny w jagodach, co pozwala na podobne przetwarzanie.
Śliwka "węgierska białoruska" jest średnio odporna na zimę różnorodność z dość dużymi jagodami, osiągając po 40 gramów. Wydajność śliwek osiąga 20 t / ha po posadzeniu zgodnie ze schematem 5x3. Okres żniw przypada na koniec sierpnia i początek września.
Odmianę otrzymano po przejściu odmian Stanley i Delicate. Drzewo jest średniej grubości, z koroną rozciągającą się i średniej gęstości. Owocowanie rozpoczyna się w 3 roku po zejściu z pokładu. Zasadniczo owocowanie występuje na gałązkach bukietu.
Odmiana "węgierska białoruska" śliwka jest częściowo samozapalna, jej zapylacze to śliwki odmian "Kroman", "Perdrigon", "Bleufry" i "Victoria". Drzewo jest odporne na asterozę. Jagody tolerują transport i są przechowywane przez długi czas.