Do tynkowania pieca można użyć piasku gliniastego, wapienno-gipsowego, cementowego lub wapienno-gliniastego. Aby wykończenie trwało przez długi czas, należy szczególnie uważać na wybór zaprawy i technologię jej stosowania.
Prace nad wyposażeniem pieca muszą zaczynać się od góry. Stiuk dla piec ceglany należy wykonać po ostatecznym skurczeniu samej konstrukcji, po około 3-4 tygodniach pracy. Powierzchnię należy zwilżyć wodą. Używając kielni lub tarki, nałóż płynny roztwór metodą "natryskową", a następnie gęstszą konsystencją roztworu. Jedna warstwa ma grubość nie większą niż 0,5 cm, całkowita grubość wynosi 1,5 cm, a po ustawieniu mieszanki należy ją potrzeć za pomocą pływaka, poruszając się ruchem okrężnym. Płaskie rogi uzyskuje się za pomocą metalowych lub drewnianych listew. Zasada jest podobna do sposobu pracy ze zboczami.
Nieprawidłowa technologia tynkowania, a nie odpowiednio dobrane rozwiązanie, spowoduje pojawienie się pęknięć. Unikaj tego problemu poprzez wzmocnienie: dokręć płótno piekarnika, namoczone w glinie. Ściany są również wstępnie pokryte cienką warstwą gliny. W przypadku gotowych mieszanek, w tym tynków dekoracyjnych do pieców, lepiej nadaje się siatka wzmacniająca z komórką 1x1cm.
Jeśli chcesz uzyskać kolorowy tynk do pieca, nie używaj farb olejnych: olej lniany pali się w podwyższonej temperaturze, farba pęka. Pod koniec finiszu nie ogrzewać kominka ani pieca przez 3 dni, pierwsza palenisko nie powinna mieć 100% mocy. Nie zaleca się gipsowania. W przypadku płytek np. Na powierzchni samego pieca stosuje się odporne na ciepło mieszanki klejowe.
Zastosowanie gotowych kompozycji odpornych na ciepło jest korzystne, ponieważ niezbędne składniki miesza się we właściwych proporcjach. Ponadto takie tynk niezawodnie "pracuje" w temperaturach do 800 stopni. Zmniejsza to ryzyko pękania i pękania. Również ich przenoszenie ciepła jest znacznie wyższe niż ten sam roztwór glinki.