Najlepsze hepatoprotekcyjne rozważane są leki oparte na materiałach roślinnych. Takie środki obejmują Phosphogliv. Został opracowany na bazie ekstraktów i ekstraktów z naturalnych składników - korzenia lukrecji i nasion soi. Lek jest dostępny w postaci roztworu i kapsułek dwóch rodzajów, w związku z tym wielu pacjentów pojawia się pytanie: Fosfogliv Forte i Fosfogliv - jaka jest różnica? Na pierwszy rzut oka oba rodzaje tabletek są takie same.

Czym różni się Phosphogliv od Phosphogliv Forte?

Uważa się, że preparat hepatoprotekcyjny w postaci kapsułek składa się z:

  • fosfolipidy-fosfatydylocholiny i lipoid 80 pochodzące z nasion soi;
  • sól trisodowa kwasu lukrecjowego z korzenia lukrecji.

Skład produktu Phosphogliv Forte jest całkowicie identyczny, w tym twarda kapsułka żelatynowa i zaróbki:

  • najwyższej klasy etanol;
  • olej kukurydziany lub słonecznikowy;
  • butylohydroksytoluen.

Jedyną różnicą między Phosphogliv i Phosphogliv Forte jest dawkowanie substancji czynnych.

W pierwszym przypadku (klasyczna forma uwalniania) stężenie fosfatydylocholiny i lipidu 80 wynosi 65 mg w 1 kapsułce. Ten sam wskaźnik dla Phosphogliv Forte - 300 mg. Ponadto zawiera inny fosfolipid (lipid PPL-400).

Sytuacja jest podobna w przypadku drugiego składnika aktywnego - glicerynianu sodowego lub soli trisodowej kwasu lukrecjowego. W 1 kapsułce standardowej Phosphogliva zawiera 35 mg, natomiast w postaci Forte 65 mg.

Zatem, w porównaniu z klasycznym rodzajem przedstawionego środka, Phosphogliv Forte zawiera 4,5 razy więcej fosfolipidów (ogółem) i 2 razy więcej niż sól trisodowa kwasu lukrecjowego.

W pozostałych przypadkach, wskazaniach i przeciwwskazaniach, mechanizmie działania i właściwościach farmakologicznych, te dwa rodzaje leków są całkowicie identyczne.

Tabletki Phosphogliv Forte lub Phosphogliv - co jest lepsze?

fosfogliv forte lub fosfogliv, co jest lepsze

Pytanie, która forma leku jest skuteczniejsza, nie jest poprawne. Dawkowanie składników aktywnych dobierane jest indywidualnie dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę:

  • ogólny stan zdrowia;
  • wiek;
  • choroba i jej nasilenie;
  • dostępność alergie ;
  • tolerancja na lek;
  • powiązane choroby, w tym - przewlekłe;
  • pojawienie się skutków ubocznych z przyjmowania leku;
  • funkcjonalność wątroby i stan jej tkanek;
  • historia poprzedniej operacji.