Już od nazwy odmiany miodu "Miód" staje się jasne, że smakuje bardzo słodko, z przyjemnym miodowym smakiem i aromatem. Odkąd został wyhodowany na Krymie, często nazywa się go "miód krymski". I okazało się, że jest to odmiana w wyniku zapylenia francuskiego "Bere Bosc".
Odmiana jest zalecana do uprawy w regionie Północnego Kaukazu. Należy do późnych odmian jesiennych, wymienna dojrzałość występuje w połowie września.
Drzewo "Miodowych" gruszek średniego wzrostu, z małą piramidalną koroną. Później, na podstawie tej odmiany, uzyskano kolumnowy "miodowy" z bardzo zwartą koroną, idealną do małych ogrodów.
Owoce są duże, osiągają wagę 400-520 gramów, ale średnia waga to zwykle 350 gramów. Kształt owoców jest krótki, nierówny. Ich powierzchnia jest pagórkowata, z lekkim karbowaniem.
Skórka gruszki jest cienka, sucha i gładka, a jej kolor jest zielonożółty z brązowym rumieńcem. Istnieją podskórne małe punkty w kolorze szarym. Miąższ kremu jest kremowy, pachnący i bardzo soczysty. Po prostu rozpływa się w ustach, pozostawiając miodowy posmak.
Biorąc udział w opisie odmiany miodu "Miód", należy wspomnieć, że potrzebuje on zapylaczy, ponieważ jest tylko częściowo samozapalny. Na terenie musi być obecny co najmniej 2 drzewko zapylaczy, które kwitną i dojrzewają w tym samym czasie co "Miód". Najlepszymi kandydatami do tej roli są odmiany gruszek "Tavricheskaya", "Chudesnitsa", "Bere Bosk" i "Bere Ardanpon".
W obecności dobrych zapylaczy i innych korzystnych czynników plon gruszek "miodu" wynosi do 110 kg na drzewo. Na początku zdejmowanej dojrzałości gruszki nie są obsypywane, ale nadal powiesić na gałęziach. Jeśli niektóre gruszki nie dojrzewają, należy je pozostawić na drzewie, ponieważ po zbiorze nie dojrzewają, ale twardnieją i nie osiągają niezbędnej soczystości i słodyczy.