Objawy miastenii - przyczyny
Jedną z najsłynniejszych chorób autoimmunologicznych jest myasthenia gravis. Ta dolegliwość wpływa na układ nerwowo-mięśniowy. Przyczyny miastenii mogą być różne, ale objawy choroby dla większości organizmów są takie same. Choroba wiąże się ze zwiększonym zmęczeniem we włóknach mięśniowych. Zarówno mężczyźni jak i kobiety są podatni na miastenię, ale jak pokazują wieloletnie doświadczenia, kobiety częściej cierpią na tę chorobę.
Przyczyny myasthenia gravis
Pomimo faktu, że badania nad chorobą trwają od wielu lat, eksperci nie mogą powiedzieć z całą pewnością, co powoduje miastenia. Oczywiście dziedziczne predyspozycje odgrywają istotną rolę w rozwoju choroby. Z tego powodu myasthenia gravis może czasami być obserwowana nawet u noworodków. Jednak po kilku tygodniach, a nawet dniach choroba dzieci przechodzi sama.
Inną prawdopodobną przyczyną miastenii jest guza grasicy lub grasica . W tym przypadku przeciwciała znajdują się w tkankach narządu, które uszkadzają zdrowe receptory uczestniczące w kurczeniu się włókien mięśniowych. Takie przeciwciała powstają w wyniku zaburzeń występujących w genach białek. Powodem tego wszystkiego jest niezadowalający stan układu odpornościowego.
Objawy myasthenia gravis
Istnieją trzy główne formy miastenia:
- uogólniony;
- oko;
- bulbar
Wszystkie mogą być wrodzone lub nabyte i prowadzić do rozluźnienia mięśni prążkowanych. Zdarza się to w większości przypadków po ćwiczeniach.
Głównym objawem miastenii jest podwójne widzenie. Równolegle z tym przejawem choroby może wystąpić mimowolne pominięcie powiek. Oczy pacjenta męczą się szybciej niż zwykle, co obserwuje się na tle stosunkowo lekkich obciążeń.
W większości przypadków pierwsze cierpią mięśnie, których bodźce są podawane bezpośrednio z nerwów czaszkowych. Później, wraz z postępem choroby, mogą również wpływać na mięśnie szyi i kończyn.
Im dłużej myasthenia gravis pozostaje bez uwagi, tym więcej objawów choroby pojawia się. Powszechny objaw choroby jest również uznawany za naruszenie dykcji. Po wysiłku fizycznym wielu pacjentów ma trudności z wymówieniem prostych słów i zwrotów.
Ponadto można rozpoznać miastenię uogólnioną, opuszkową i wzrokową za pomocą następujących objawów:
- pogorszenie zdolności motorycznych kończyn ogólnie, a w szczególności palców;
- naruszenie prawidłowego rytmu oddechowego;
- kłopoty z połykaniem;
- zmniejszona wydajność układu mięśniowo-szkieletowego;
- częste biegunka lub zaparcia;
- ataki kołatania serca;
- zaburzenia w autonomicznym układzie nerwowym.
W miastenii, między innymi, pojawiają się zmiany w mowie. Głos pacjenta staje się chrapliwy, szorstki, chrapliwy i raczej cichy. Uogólniona postać choroby 
towarzyszy osłabienie kończyn. W tym samym czasie rano stan pacjenta można uznać za całkiem zadowalający, ale wieczorem stopniowo się pogarsza.
We wczesnych stadiach po krótkim odpoczynku stan pacjenta wraca do normy. Ale z biegiem czasu objawy postaci ocznej miastenia pozostaną nawet po całkowitym rozluźnieniu.
Możesz poradzić sobie z chorobą za pomocą leków zawierających acetylocholinę. Najlepszym środkiem jest Prozerin lub Kalimin. Dodatkowo można podawać kortykosteroidy i leki cytostatyczne. Jeśli to konieczne, pacjentowi usuwa się grasicę.