Rtęć jest jedną z najbardziej niebezpiecznych substancji dla ludzkiego zdrowia. Ale jednak ta trucizna jest z pewnością obecna w każdym domu. Lampy energooszczędne, termometry rtęciowe, farby na bazie rtęci są powszechnymi przedmiotami gospodarstwa domowego. Ilość ciekłego metalu w termometrach i lampach jest mała, ale wystarcza do powolnego zatruwania organizmu w przypadku uszkodzenia kruchej szklanej kapsułki.
Sam metal, wylany w widocznym miejscu, nie jest tak niebezpieczny. Jeżeli powierzchnia wycieku rtęci jest mała, można ją szybko zebrać i umieścić w zamkniętym naczyniu. W tym przypadku zatrucie rtęcią jest zminimalizowane. Ale nawet małe kulki rtęci, "ukryte" w niepozornym miejscu (parkietowe szczeliny, wykładzina dywanowa), parujące przez długi czas mogą pewnie zatruć tych, którzy oddychają niebezpiecznym powietrzem. Opary rtęci mają również toksyczny wpływ na pracowników w przemyśle chemicznym na warsztatach, gdzie nie przestrzega się przepisów bezpieczeństwa. Wśród objawów ostrego zatrucia oparami rtęci są obserwowane:
Objawy mogą pojawić się jednocześnie w kompleksie i stopniowo, jeden po drugim. Zwiększają się wraz ze wzrostem stężenia rtęci w organizmie.
Leczenie zatrucia ogranicza się do szybkiego i całkowitego wyeliminowania rtęci i jej soli z organizmu, a także do złagodzenia ogólnego stanu pacjenta poprzez łagodzenie objawów i eliminowanie skutków zatrucia. Niezależnie bez pomocy lekarzy nie powinno się tego robić. Nawet przy koniecznych lekach leczenie powinno być prowadzone w szpitalu. Próby poradzenia sobie z zatruciem w domu zabierają cenny czas, przedłużają działanie trucizny na wszystkie narządy i układy człowieka, tym samym pogarszając stan pacjenta. Do leczenia w szpitalu za pomocą nowoczesnych leków, które eliminują rtęć z organizmu:
Lekarze wybierają leki zgodnie ze stopniem zatrucia, tolerancją organizmu na pewne substancje, a także nasilenie objawów. Jeśli rtęć lub jej sole zostaną połknięte, pierwszą pomocą w zatruciu rtęcią jest oczyszczenie organizmu z resztek połkniętej substancji. Jednocześnie konieczne jest natychmiastowe wywołanie wymiotów i oczekiwanie na przybycie nagłej pomocy medycznej.
Im dłuższy jest efekt oparów lub soli rtęci na ciele, a także bardziej niestabilny stan zdrowia ludzkiego, tym poważniejsze są skutki zatrucia rtęcią. Dzieci i kobiety w ciąży są zagrożone. Długotrwałe wdychanie nawet małych dawek oparów rtęci inicjuje nieodwracalne procesy w wątrobie, nerkach, narządach trawiennych i ośrodkowym układzie nerwowym. Rtęć, która jest w ciele, sama z niego nie pochodzi. Stopniowe gromadzenie może prowadzić do niedostatecznej funkcji narządów życiowych, aw konsekwencji do śmierci.
Najważniejszą rzeczą w zapobieganiu zatruciu rtęcią i jej oparami jest zmniejszenie prawdopodobieństwa kontaktu z niebezpieczną substancją: