Średni rejon klatki piersiowej w medycynie nazywa się specjalnym terminem - śródpiersie. Zawiera płuca, oskrzela i węzły chłonne, które, podobnie jak inne narządy, są podatne na choroby onkologiczne. Jednym z nich jest powiększenie węzłów chłonnych śródpiersia, wpływające na węzły chłonne i charakteryzujące się znacznym wzrostem ich wielkości.

Przyczyny limfadenopatii śródpiersia

Czynniki przyczyniające się do postępu choroby:

  • rak z przerzutami;
  • chłoniak;
  • bronchogenny rak płuc;
  • nowotwory złośliwe narządów przewodu pokarmowego, gruczołów sutkowych, tarczycy, nerek, krtani.

Przyczyna limfadenopatii śródpiersia i korzeni płuc:

Jak pokazują statystyki medyczne, przerzutowy rak płuca (80% przypadków) staje się najczęstszą przyczyną patologii.

Objawy limfadenopatii śródpierścieniowych węzłów chłonnych

Wśród oczywistych objawów klinicznych występuje ból zlokalizowany w środku klatki piersiowej, promieniujący do ramion, szyi i okolicy między łopatkami.

Jeśli przerzuty kiełkują w kręgosłupie, dochodzi do naruszenia funkcji rdzenia kręgowego i pogorszenia zdolności.

Inne objawy:

  • podwyższona temperatura ciała;
  • sinica twarzy;
  • kaszel duszność ;
  • silny ból w głowie;
  • arytmie i skurcze serca;
  • zwiększone ciśnienie żylne;
  • redukcja wagi;
  • pocenie;
  • osłabienie i zmęczenie.

Leczenie węzłów chłonnych węzłów chłonnych

Opisany stan węzłów chłonnych i wzrost ich wielkości, jak już wspomniano, występuje z różnych powodów, dlatego terapia powinna być dobierana w zależności od czynnika determinującego.

W przypadku chorób nie-onkologicznych o charakterze zakaźnym, przeciwwirusowych, przeciwpasożytniczych, przeciwgrzybiczych lub powiększenie węzłów chłonnych w płucach leki przeciwbakteryjne zgodnie z patogenem patologii (po analizie wrażliwości na wybraną liczbę leków). Również skuteczne leki o właściwościach immunomodulujących, przeciwzapalne leki przeciwbólowe.

Jeśli przyczyną limfadenopatii są nowotwory złośliwe, wymagane jest specyficzne leczenie - chemioterapia, napromienianie, hormony glikokortykosteroidowe, terapia immunosupresyjna. Jeśli to możliwe, zaleca się chirurgiczne wycięcie guza i przerzuty.