Redukcje jezuitów

Po Paragwaj przybyli pierwsi europejscy kolonizatorzy, zaczęli nawracać lokalnych Indian na religię chrześcijańską. Wśród nich byli jezuici, którzy w tym celu zaangażowali się w budowę tak zwanych redukcji - misji.

Informacje ogólne

Pierwsi kaznodzieje prowadzeni przez Diego de Torresa Bolio i Antonio Ruiz de Montoya podzielili terytorium Ameryki Południowej na prowincje. W tym samym czasie uwzględniono region Paragwaju Urugwaj , Argentyna i część brazylijska - Rio Grande do Sul. Początkowo zakon Jezuitów dokonywał redukcji na małych obszarach zamieszkałych przez plemiona Guarani-gupi.

Opis obniżek w Paragwaju

Pierwsze osady w tym kraju, założone w 1608 roku, niemal natychmiast przekształciły się w królestwo teokratyczno-patriarchalne, uważane za jedyne w swoim rodzaju. Jego prototypem był stan taki jak Tauantinsuyu. Jezuici w Paragwaju byli w stanie nawrócić na chrześcijaństwo około 170 000 rdzennych Indian (około 60 wiosek). Ich aborygerzy osiedlili się w jednym miejscu i zaczęli angażować się w hodowlę bydła (hodowane krowy, owce, kurczęta) i hodowlę (uprawa bawełny, warzyw i owoców).

Kaznodzieje uczyli ludzi różnych rzemiosł, na przykład robiąc instrumenty muzyczne, wznosząc domy i świątynie. Zorganizowali również życie duchowe plemienia, utworzonych orkiestr i chórów.

Urządzenie do redukcji jezuitów

Kierownikiem administracji w osadzie był coroheidor, jego zastępca, sekretarz, ekonomista, prefekt policji, trzech przełożonych, posiadacz królewskiej flagi i czterech doradców. Wszyscy oni byli członkami rady miejskiej - Cabildo.

Prace rolnicze były prowadzone przez Indian, a administracja zbierała żniwa w specjalnych sklepach, a później dawała żywność każdemu, kto ich potrzebował. Mieszkańcy zamieszkujący zarówno osoby prywatne, jak i publiczne. W XVII wieku było około 30 takich redukcji, w których mieszkało do 10 tysięcy aborygenów.

W 1768 roku, po całkowitej klęsce w wojnie z oddziałami hiszpańsko-portugalskimi, jezuici zostali wyrzuceni z majątku imperium. Obniżki zaczęły spadać, a rdzenni mieszkańcy wrócili do dawnego życia.

Misje, które przetrwały do ​​dziś

Największe jezuickie redukcje w Paragwaju, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, to:

1. Misją La Santisimy jest Trinidad de Parana (La Santísima Trynidad de Paraná La Santisima Trinidad de Parana). Został założony w 1706 roku na brzegu rzeki Parana. Było uważane za ważne jezuickie centrum działalności mnichów w całej Ameryce Łacińskiej. To była mała osada, która miała autonomiczną regułę. Do tej pory zachowały się różne budynki: domy Indian, ołtarz, dzwonnica, fortyfikacje itp. Tutaj najlepiej jest pójść z przewodnikiem, aby w pełni zorientować się w życiu i kulturze tamtych czasów.

Adres: Ruta 6, km 31., A 28 km de Encarnacion, Encarnacion 6000, Paragwaj


2. Misja Jesús de Tavarangué - w 1678 roku została założona przez Jerónimo Dolphin nad brzegiem rzeki Monday. Osada była często atakowana przez brazylijskich myśliwych (baydeans) w pogoni za niewolnikami. W 1750 r. Liczba mieszkańców wynosiła około 200 osób. Obecnie można zobaczyć zachowane ruiny domów, murów twierdzy, kolumn. W pobliżu wejścia znajduje się muzeum historyczne.

Adres: Ruta 6 hasta Trinidad km 31, Encarnacion 6000, Paragwaj

Eksperyment społeczny przeprowadzony przez misjonarzy wciąż budzi kontrowersje wśród różnych historyków i badaczy. Cokolwiek to było, ale fakt, że byli w stanie całkowicie podporządkować wolę Indian i stworzyć mini-państwo w oryginalnych warunkach, powoduje szacunek w naszych czasach.