Hiperkaliemia - objawy
Nadmiar potasu w osoczu krwi prowadzi do rozwoju różnych powikłań. Objawy hiperkaliemii są ledwo zauważalne, dlatego nie jest łatwo zdiagnozować chorobę w czasie. Istnieją dwa prawidłowe sposoby oznaczania hiperkaliemii - EKG i badania krwi.
Główne przyczyny hiperkaliemii
Nadmiar potasu w diecie powoduje niezwykle rzadko hiperkaliemię. Nasz organizm jest w stanie regulować ilość makroelementu pobieranego z pożywienia, a jeśli jest za dużo potasu, po prostu go nie absorbuje, szybko usuwając go z moczem. Dlatego też, jeśli badanie krwi wykazało zawartość K powyżej 5,5 mmol na litr, nerki najprawdopodobniej nie poradzą sobie z tym zadaniem. Oczywiście, jeśli choroba nie jest spowodowana przyjmowaniem pewnych leków.
Niektóre rodzaje leków sprzyjają uwalnianiu potasu z komórek naszego ciała do przestrzeni zewnątrzkomórkowej, co również prowadzi do hiperkaliemii. Przede wszystkim mówimy o beta-blokerach, lekach do leczenia zapalenia płuc u pacjentów z AIDS, trimetoprimem, pentamidyną i niektórymi innymi lekami.
Często wzrost poziomu potasu wiąże się z takimi chorobami narządów wewnętrznych, jak:
- białaczka i leukocytoza ;
- zapalenie nerek;
- niedokrwistość sierpowata;
- nefropatia;
- niedrożność dróg moczowych;
- zatrucie glikozydowe;
- kwasica metaboliczna;
- zespół zapaści guza;
- rodzinne okresowe hiperkaliemiczne porażenie.
Hiperkaliemia może również rozwijać się z cukrzycą i intensywnym wysiłkiem fizycznym. Ponadto, w tym drugim przypadku, po ostrej hiperkaliemii zwykle występuje przewlekła hipokaliemia.
Oznaki hiperkaliemii
Następujące objawy mogą wskazywać na nadmiar potasu we krwi:
- drgawki;
- zaburzenie rytmu serca;
- ogólne złe samopoczucie;
- bóle głowy;
- skurcze mięśni;
- dokuczliwy ból mięśni;
- brak apetytu;
- częste oddawanie moczu;
- nudności
Te objawy hiperkaliemii nie zawsze pojawiają się i wcale nie występują. Jak zatem zdiagnozować chorobę?
Zwykle przy hiperkaliemii występuje taki charakterystyczny objaw, jak osłabienie mięśni i niewydolność oddechowa. Jeśli trudno jest nawet przynieść filiżankę do ust, lub przepona z głębokim oddechem nie spada wystarczająco nisko, utrudnia gromadzenie pełnych płuc, co wskazuje na chorobę.
Ponieważ prawidłowe funkcjonowanie mięśnia sercowego zależy bezpośrednio od zawartości potasu we krwi, hiperkaliemia jest bardzo dobrze widoczna na EKG . Przy pomocy kardiogramów możliwe jest ujawnienie zarówno nadmiaru, jak i niedoboru tego makrokomórki. Objawy hiperkaliemii na EKG są widoczne przede wszystkim w fazie T - ostro zakończone zęby. Jest to dowód na łagodną postać choroby. Jeśli choroba przeniosła się do fazy środkowej, przedział PQ zostaje wydłużony na EKG, a kompleks QRS staje się szerszy. W tym samym czasie przewodzenie AV spowalnia i, w ciężkich przypadkach, załamka P.Kompletna krzywa zaczyna przypominać sinusoidę. W 
w ciężkich przypadkach hiperkaliemia powoduje migotanie komór i asystolię.
W przypadku hipokaliemii kardiolodzy zaobserwują zupełnie inny obraz - fala T spłaszcza się i wzrasta amplituda fali U. Dzięki kardiogramowi łatwiej jest zdiagnozować chorobę. Nawet badanie krwi nie zawsze jest potwierdzeniem choroby. Faktem jest, że gdy pobiera się krew, często obserwuje się fałszywą hiperkaliemię. Ponieważ analiza jest pobierana z żyły, jest to określony stres dla organizmu, a potas w przestrzeni międzykomórkowej jest uwalniany z komórek mimowolnie. Przyczyną zwiększenia ilości tego makroelementu we krwi może być zastosowanie opaski uciskowej na ramię lub zbyt ciasne ubranie.