Różanecznik to doskonała roślina ozdobna, która ozdabia ogród z kwitnącym wiosną i wczesnym latem. Każdy rodzaj tej rośliny jest spektakularny i piękny. Wśród ich wielu są wysokie i karłowate, zimozielone i liściaste, mrozoodporne i kapryśne. A dla tych ostatnich szczególna troska jest potrzebna na zimę.
Na środkowym pasie odmiany odporne na zimno Rhododendron hibernuje całkiem dobrze. Ale nadal lepiej jest pokryć mniej mrozoodpornych odmian na zimę, aby uniknąć problemów podczas zimowania z powodu ostrych zmian pogody i prawdopodobieństwa silnych mrozów.
Rododendrony mogą być osłonięte już w listopadzie, jeśli jednocześnie temperatura powietrza spadnie do -9 ... 10ºС. Przy wyższych temperaturach nie należy owijać krzaków. I ogólnie - nie trzeba używać gęstych materiałów jako pokrycia, niech lepiej będzie czymś lekkim, ale jednocześnie niezawodnym.
Zasadniczo odmiany różaneczników liściastych są bardziej odporne na zimno i lepiej tolerują zimę niż ich zimozieloni kuzyni. Różaneczniki liściaste, takie jak japoński, kanadyjski, dahurski, żółty Ledebour i Schlippenbach, wcale nie potrzebują poważnego schronienia. Wystarczy pokropić szyję korzeniową listowiem lub torfem.
Nasuwa się pytanie - czy powinniśmy schronić rododendron na zimę? Tylko jeśli nadal jest bardzo młody i nie silny, może zostać przykryty kartonowym pudełkiem na górze, pozostawiając po bokach kilka otworów. A żeby zabezpieczyć pudełko przed zamoczeniem, możesz pokryć je folią.
Inną opcją jest wybudowanie domu z gałęzi jodłowych wokół buszu. Pamiętaj, że nie musisz nadmiernie przykrywać rododendronów, a zwłaszcza liściastych. Z tego może zgnić i umrzeć.
Bardziej kapryśne odmiany zimozielone wymagają odmiennego podejścia do zimowania. Wszystko powinno odbywać się w kilku etapach: najpierw trzeba pokryć glebę u podstawy krzewów torfem, a gdy tylko zaczną mrozy, można zacząć budować ramy do okrywania. Bez ramy pod ciężarem śniegu może pęknąć krzak.
Podczas gdy ziemia w krzakach rododendronu nie jest zamarznięta, trzeba trzymać się wysokiego łuku z grubego pełnego drutu (pręt 6-8 mm lub izolowany drut 10 mm). Rozmiar ramy zależy od wielkości i wysokości tulei. Ważne jest pozostawienie prześwitu powietrza na 15-20 cm ze wszystkich stron roślin.
A teraz, kiedy stała chłodna pogoda jest ustawiona na -9ºС jesienią, nadszedł czas, aby bezpośrednio przyjąć schronienie rododendronów. Możesz użyć lutrasil lub spandbond, składając go w 2-3 warstwach, w zależności od gęstości materiału i nałożyć 1 warstwę mocnej folii na wierzch.
Upewnij się, że materiał pokrywający nie dotyka krzaków, w przeciwnym razie pod ciężarem śniegu spadłby nacisk na pąki kwiatowe. Jeśli się zepsują, w przyszłym roku na krzakach nie będzie kwiatów.
Po ułożeniu lutrasilu i folii pożądane jest ich dociśnięcie za pomocą tych samych łuków, co pod nimi. Dno na ziemi, aby posypać lutrasilem i folią z glebą, aby ograniczyć wnikanie zimnego powietrza i wiatru do schronu.
Ważne jest nie tylko wiedzieć, jak zakryć rododendron na zimę, ale także jak właściwie go uwolnić ze schronu. Najlepiej usunąć schronienie, gdy gleba zostanie całkowicie rozmrożona i ogrzana. Pogoda w dniu otwarcia powinna być pochmurna.
Nie trzeba się spieszyć, aby zbyt wcześnie otworzyć rododendrony. W marcu słońce i ciepło nadal są bardzo zwodnicze, zwłaszcza że korzenie rośliny nadal śpią i nie mogą wchłaniać wilgoci. A jeśli zbyt szybko otworzysz krzaki, liście zimozielonych stworzeń wpadną pod palące słońce, powodując, że stają się czarne i suche.