W naszych czasach z troską wspominamy tragedię na skalę międzynarodową, taką jak Holokaust. Dla wielu rodzin żydowskich słowo to strasznie przypomina obiady, tragedie, żałobę i śmierć niewinnych ludzi.
W dzisiejszych czasach termin "Holocaust" charakteryzuje niemiecką politykę nazistowską lat 1933-1945, w zaciętej walce z narodem żydowskim, naznaczonym szczególnym okrucieństwem i lekceważeniem ludzkiego życia.
W wielu krajach 27 stycznia obchodzony jest Światowy Dzień Holokaustu, który w każdym kraju ma status państwa. W tym artykule opiszemy również szczegóły tej wspaniałej daty i historii jej pojawienia się.
Z inicjatywy kilku krajów: Izrael , USA, Kanada, Federacja Rosyjska a Unia Europejska i przy wsparciu kolejnych 156 państw, 1 listopada 2005 r., Zgromadzenie Ogólne ONZ wyznaczyło 27 stycznia Międzynarodowym Dniem Pamięci Ofiar Holokaustu. Ta data nie została wybrana przypadkowo, ponieważ w 1945 r. Tego samego dnia wojska radzieckie wyzwoliły największy nazistowski obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau (Auschwitz), znajdujący się na terenie Polski.
Na zebraniu Zgromadzenia Ogólnego ONZ postanowiono nakłonić państwa do opracowania rządowych programów w taki sposób, aby wszystkie kolejne pokolenia pamiętały lekcje z Holokaustu i dalej zapobiegały ludobójstwu, rasizmowi, fanatyzmowi, nienawiści i uprzedzeniom.
W 2005 r. W Krakowie, na cześć Dnia Holokaustu, 27 stycznia odbyło się I Światowe Forum Pamięci Ofiar Ludobójstwa, poświęcone 60. rocznicy wyzwolenia Auschwitz. 27 września 2006 r., Na pamiątkę 65. rocznicy tragedii "Babin Yar", działacze zorganizowali II Światowe Forum. 27 stycznia 2010 r. Odbyło się III Forum Światowe w Krakowie z okazji 65. rocznicy wyzwolenia polskiego obozu koncentracyjnego.
Międzynarodowy Dzień Pamięci Ofiar Holokaustu w 2012 roku poświęcony był tematowi "Dzieci i Holokaust". Organizacja Narodów Zjednoczonych uhonorowała pamięć półtora miliona żydowskich dzieci, tysięcy dzieci innych narodowości: Romów, Sinti, Romów, a także niepełnosprawnych, którzy ucierpieli z rąk nazistów.
Początkowo instytucja ta służyła jako obóz dla polskich więźniów politycznych. Do pierwszej połowy 1942 r. W większości więźniowie byli mieszkańcami tego samego kraju. W wyniku spotkania w Wannsee, 20 stycznia 1942 r., Poświęconego rozwiązaniu kwestii zagłady narodu żydowskiego, Oświęcim stał się centrum eksterminacji wszystkich przedstawicieli tej narodowości i został przemianowany na Auschwitz.
W krematoriach i specjalnych komorach gazowych "Auschwitz-Birkenau" zniszczono ponad milion Żydów, a także przedstawicieli polskiej inteligencji i sowieckich jeńców wojennych. Nie można dokładnie powiedzieć, ile śmierci Auschwitz nie może, ponieważ większość dokumentów została zniszczona. Ale według niektórych źródeł liczba ta sięga od półtora do czterech milionów przedstawicieli różnych narodowości. W sumie ludobójstwo zabiło 6 milionów Żydów, a było to w tym czasie trzecia populacja.
Wiele krajów tworzy muzea, pomniki, organizuje ceremonie żałobne, wydarzenia, akcje na cześć pamięci zabitych niewinnych ludzi. Do tej pory, w dniu pamięci ofiar Holokaustu 27 stycznia, w Izraelu miliony Żydów modlą się o odpoczynek. W całym kraju rozlega się syrena żałobna, bo przez dwie minuty odgłosy jej ludzi przestają działać, ruch, umierają w żałobnej i pełnej szacunku ciszy.