Dysplazja stawów biodrowych u dzieci - objawy
Niestety, rozpoznanie dysplazji stawu biodrowego nie jest niczym niezwykłym w naszych czasach. Zaburzenie to rozpoznaje się podczas pierwszego badania, które przeprowadza ortopeda jeszcze w szpitalu położniczym, co piąte dziecko.
Jednak pomimo powagi sytuacji, obecnie dysplazję uważa się za chorobę patologiczną, która łatwo poddaje się korekcie i leczeniu. Oczywiście pod warunkiem, że podjęte zostaną odpowiednie działania w celu jej wyeliminowania.
A więc, dysplazja stawów biodrowych u dzieci - co to jest, jakie są jej objawy i konsekwencje - przyjrzyjmy się bliżej tym zagadnieniom.
Jak ustalić dysplazję stawów biodrowych u noworodków?
W medycynie dysplazja stawu biodrowego jest powszechnie rozumiana jako wrodzony niedorozwój. Innymi słowy, jest to stan, w którym dochodzi do zerwania prawidłowego kontaktu między końcem kości udowej a odpowiednim wgłębieniem w miednicy. W zależności od wagi i charakteru naruszenia istnieją:
- Zwichnięcie teratologiczne. W takim przypadku kontakt między jamą miedniczą a głową kości udowej jest całkowicie nieobecny. Patologia występuje nawet w łonie matki z powodu niedorozwoju mięśni lub nieprawidłowości genetycznych.
- Typowe zwichnięcie. Anomalia rozwija się w macicy lub po urodzeniu.
- Subluxation Stosunkowo łagodna dysplazja stawów biodrowych u niemowląt, cechą charakterystyczną jest niedorozwój stawu z istniejącym połączeniem kości (miednicy i udowej).
- Niestabilność połączenia. Jest to najczęstsza postać dysplazji, w której kość udowa jest łatwo oddzielona od jamy miednicy, a związek między nimi nie jest zerwany.
Objawy dysplazji stawu biodrowego u niemowląt są praktycznie niewidoczne dla osoby bez odpowiedniego wykształcenia. Jednak specjalista jest w stanie zdiagnozować po rutynowym badaniu. Rzadziej, w celu potwierdzenia lub obalenia obaw, lekarze uciekają się do prześwietlenia lub USG.
Pośrednimi objawami dysplazji stawów biodrowych u noworodków są: asymetria fałdów skórnych na nogach, różne długości nóg, ograniczenie podczas porwania stawu biodrowego.
Czym jest niebezpieczna dysplazja stawów biodrowych?
Współczesna medycyna jest w stanie wyeliminować chorobę bez powikłań i jakichkolwiek konsekwencji. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy dysplazja została wykryta w odpowiednim czasie, a leczenie rozpoczęto natychmiast. W arsenale lekarzy istnieje kilka skutecznych metod radzenia sobie z naruszeniem. Przede wszystkim są to konserwatywne metody:
- strzemię Pavlik - przeznaczony do utrzymywania kończyn;
- opatrunki Coxit - stosowane do sztywnego mocowania stawu;
- fizjoterapia, taka jak elektroforeza, terapia błotna, kąpiele ozocerytowe;
- masaże i specjalne ćwiczenia terapeutyczne.
Dla starszych dzieci oraz w przypadkach, w których środki konserwatywne okazały się nieskuteczne, lekarze są zmuszeni zastosować chirurgiczną metodę leczenia. Podczas operacji połączenie jest rekonstruowane.
W przypadku późnej diagnozy (po 6 miesiącach lub po samodzielnym przejściu dziecka) lub braku odpowiednich środków, dysplazja stawów biodrowych u dzieci może prowadzić do nieodwracalnych następstw. Jest to uszkodzenie lub martwica głowy kości udowej. Lub, jako opcja, całkowity zanik stawu. A to z kolei jest niepełnosprawnością, ciągłym bólem, bezwładem i nieuchronnością interwencji chirurgicznej.