Amon jest bogiem słońca w egipskiej mitologii. Jego imię jest tłumaczone jako "ukryte". Jego kult narodził się w Tebach, a w czasach środkowego królestwa zaczął nazywać tego boga Amona-Ra. Z biegiem czasu Egipcjanie zaczęli uważać go za patrona wojny, więc przed każdą bitwą zwrócił się do niego o pomoc. Po udanych bitwach w świątyniach tego boga przyniosły różne wartości , a także fallusy i ręce wrogów, ponieważ to były te części ciała, które były uważane za symbole Amona-Ra.
Najczęściej przedstawiał tego boga w przebraniu człowieka, ale czasami miał głowę barana. Rogi w kształcie spirali były uważane za symbol dodanej energii. Amon mógł również pojawić się pod postacią barana, który różni się od innych tym, że rogi są zgięte w dół, a nie ułożone poziomo. Bóg starożytnego Egiptu Amon miał skórkę w kolorze niebieskim lub niebieskim, co wskazywało na połączenie z niebem. Miało to również związek z opinią, że ten bóg jest niewidzialny, ale także wszechobecny. Na głowie Amona była sukienka z dwoma dużymi piórami i tarczą słoneczną. Charakterystyczne cechy obejmują obecność splecionej brody, która była przywiązana do brody złotą wstążką. Niezmiennym atrybutem boga Amona w Egipcie jest berło, symbolizujące jego siłę i moc. W rękach trzymał krzyż z pętlą, która jest znakiem życia. Miał również naszyjnik w kształcie szerokiego kołnierza z perły . Święte zwierzęta Amona były baranem i gąską, symbolami mądrości.
Faraonowie kochali i szanowali tego boga, a w osiemnastej dynastii uznano go za egipskiego boga. Uważali Amona za obrońcę niebios i obrońcę uciśnionych. Oddanie bogu słońca Amon sprowokowało wielu Egipcjan do różnych powstań i wyczynów. Często był czczony jako niewidzialna istota, jak powietrze i niebo. Wpływ tego boga zaczął spadać, gdy pojawiło się chrześcijaństwo.