Złamanie obojczyka
Najczęściej złamania obojczyka występują u sportowców z uszkodzeniami, a także w wieku poniżej 20 lat. Uraz obojczyka występuje z bezpośrednim uderzeniem (uderzeniem), z upadkiem na ramię, ramieniem.
Objawy złamania obojczyka:
- ból w uszkodzonym miejscu podczas przesuwania ramienia;
- wystąpienie obrzęku, krwotoku;
- ograniczanie ruchów stawu barkowego;
- deformacje w obojczyku.
Klasyfikacja złamań obojczyka
Złamania obojczyka różnią się lokalizacją:
- pęknięcie trzonu (część środkowa);
- złamanie końca akromiowego (bliżej strefy barkowej);
- złamanie końca mostka.
Ponadto złamania są klasyfikowane jako rozdrobnione, podzielone, z ukośną lub prostopadłą linią łamania, itp.
Leczenie złamań obojczyka
Leczenie zachowawcze polega na utrwalaniu (unieruchomieniu) ręki przez okres od 3 do 7 tygodni w przypadku fuzji kości. Długość złamania obojczyka zależy od rodzaju złamania, wieku pacjenta. Unieruchomienie przeprowadza się za pomocą szalika lub pierścieni Delbe, które przyciągają ramiona z boku iz tyłu.
Druga metoda leczenia jest chirurgiczna. Stosuje się je, jeżeli po repozycji (zmniejszeniu złamania) obojczyk pozostaje przesunięty o więcej niż szerokość kości lub więcej niż 2 cm długości. Taką operację nazywa się osteosyntezą. Eliminuje się przemieszczenie fragmentów, kość mocuje się za pomocą metalowych struktur (talerzy, śrub, sworzni).
Po operacji ramię mocuje się bandażem na szali, można przepisać środki przeciwbólowe.
Powikłania złamania obojczyka
Dzięki zachowawczej metodzie obojczyka rośnie prawie w każdym przypadku. Czasami jednak przemieszczenie fragmentów nie zostaje wyeliminowane, długość obojczyka nie zostaje przywrócona, więc obwód barkowy może zostać zdeformowany, skrócony.
Możliwe skutki chirurgicznego leczenia złamania obojczyka:
- Obojczyk pozakancerowy (błędnie, ten stan jest czasami nazywany fałszywymi stawami). Wieloziarniste pęknięcie, niedokładny wybór metalowego zbijacza, inwazyjna operacja może doprowadzić do takiej komplikacji.
- Powikłania infekcyjne to zapalenie kości i szpiku. Aby zapobiec tej komplikacji, musisz przestrzegać wymagań aseptyki. Ofiarę przepisuje się antybiotykom w celu profilaktyki (dożylnie przed operacją).
Odzyskiwanie (rehabilitacja) po złamaniu obojczyka
Funkcja stawu barkowego po normalnym zespoleniu się fragmentów jest stopniowo przywracana. Często pozostaje tylko niewielkie ograniczenie ruchu, pod warunkiem, że fragmenty nie zostały zbytnio przesunięte.
Terapię wysiłkową po złamaniu obojczyka z leczeniem zachowawczym można rozpocząć natychmiast po zmniejszeniu bólu. Kompleks medyczny obejmuje ćwiczenia oddechowe, ogólne, a także ćwiczenia na palce. Po zakończeniu okresu unieruchomienia, w okresie powstawania kalusa, należy wykonać ćwiczenia mające na celu przywrócenie funkcji stawu barkowego. Ćwiczenia wykonuje się obiema rękami.
Następnie nadchodzi czas treningu, kiedy ranne ramię otrzymuje główny ładunek. Rozwijając rękę po złamaniu obojczyka, ważne jest, aby nie było bólu w zranionej kończynie. 
Nie możesz zwiększać wysiłków i znosić bólu, w przeciwnym razie możesz zranić więzadła i mięśnie.
Jeśli pacjent przeszedł operację, terapia ćwiczeniowa jest zalecana następnego dnia.
Masaż po złamaniu obojczyka
Masaż wykonuje się drugiego dnia po złamaniu. Masaż wykonywany jest w pozycji siedzącej pacjenta. Zdrowa część klatki piersiowej i grzbietu jest masowana dwa razy dziennie przez 8 do 12 minut. Wykorzystuje następujące techniki: ugniatanie, głaskanie, wyciskanie. Po zdjęciu chustki mocującej, delikatny masaż zranionej ręki łączy się.