Płyn w łonie matki - co to jest?
Seroziom , nagromadzenie płynu w macicy, nie można zidentyfikować konkretnej choroby. Zjawisko to jest bardziej prawdopodobne wśród objawów różnych zaburzeń ginekologicznych.
Jeśli jednak podczas badania ultrasonograficznego znalazłeś płyn w macicy, nie powinieneś pochopnie wyciągać wniosków. Często kobiet zaobserwowano akumulację niewielkiej ilości płynu w sklepieniu tylnej macicy i wskazuje tylko owulacji. Dlatego, aby uzyskać pełny obraz, lekarze przepisują dodatkowe badanie.
Co oznacza płyn maciczny?
Serozometr jest powodem do ustalenia dokładnej przyczyny tego, co się dzieje, przechodząc różne testy i śledząc dynamikę procesu, ponieważ powszechnie uważa się, że nie powinno być płynów w macicy zdrowej kobiety. Jak pokazuje praktyka, w wielu przypadkach przyczyną gromadzenia się płynu w macicy jest:
- procesy zapalne w narządach miednicy (zwłaszcza po zabiegach chirurgicznych);
- endometrioza;
- pęknięcie jajnika lub jego torbiele;
- pojawienie się nowotworów złośliwych;
- ciąża pozamaciczna.
W większym stopniu do wyglądu cieczy w macicy kobiety zwykle z zaburzeniami hormonalnymi, zwłaszcza w okresie menopauzy i po operacji. Nagromadzenie skrzepów i płynu w macicy często jest wynikiem powikłań po porodzie.
Czynniki patologiczne obejmują:
- nadmierne picie;
- tryb pasywny (w tym seksualny);
- rozwiązły i szorstki seks.
Płyn w macicy: objawy i leczenie
Sam w sobie obecność płynu w macicy nie manifestuje charakterystycznych objawów, tylko w niektórych przypadkach pacjenci zauważają pojawienie się surowiczego wydzielania, ciągnącego ból w podbrzuszu (szczególnie po stosunku), niewielkiego wzrostu temperatury, dlatego często zdarza się, że patologiczny proces można zidentyfikować jedynie za pomocą ultradźwięków. 
Jeśli inne przyczyny układu rozrodczego stają się przyczyną płynu, nie pozostają niezauważone z powodu wyraźnych objawów.
Jeśli chodzi o leczenie, okazało się, że płyn w macicy - to nic, w wyniku innych chorób lub procesów zachodzących w ciele kobiety, w związku z tym, zostaną podjęte odpowiednie środki. W szczególnie zaniedbanych przypadkach lekarze podejmują interwencję chirurgiczną. W pozostałych przypadkach zastosowanie ma terapia przeciwbakteryjna, immunostymulatory i fizjoterapia.