Kwiaty leszczyny - sadzenie i pielęgnacja
Pardwa to nie tylko gatunek gry, ale także piękne ozdobne kwiaty. Zostały nazwane tak ze względu na ich pstrokaty wygląd, ponieważ łacińska nazwa tego kwiatu fritillus oznacza "szachownica".
Zamarznięte kwiaty kwitną wcześnie, w maju, ale nie kwitną długo - tylko około 20 dni. Z innych charakterystycznych cech tych kolorów należy zwrócić uwagę na ich szczególny zapach, który odstrasza myszy, mole i ryjówki. Właśnie dlatego ta roślina jest tak kochana przez ogrodników. Ponadto pisklęta leszczyny są bylinami, co oznacza, że sadzenie ich w ogrodzie, nie musisz martwić się rocznym sadzeniem sadzonek i przygotowaniem gleby. Po posadzeniu wystarczy przestrzegać prostych zasad opieki nad kwiatami z głuszca i będą one co roku rozkoszować się ich dziwacznym wyglądem.
Odmiany pardwy
Wymieniamy najczęściej spotykane odmiany cietrzewia:
- jarząbek (lub duży) - dzwony tego kwiatu mają czerwonawo-brązowy odcień z lekkimi plamami;
- leszczyna cesarska - wysokie rośliny, osiągające 1 metr, z błyszczącymi ostrymi liśćmi i kwiatostanami odcienia pomarańczy lub cytryny;
- Rosół rosyjski - ten czerwony kwiat ma wysokie łodygi i górne liście skręcone przez wąsy. Kwitnie bardzo wcześnie, w marcu-kwietniu;
- leszczyna Mikhailovsky - odnosi się do karłowatych (do 20 cm) odmian, ma tulipanowate kwiaty, bordo z żółtym obramowaniem;
- jarząbek perski - niezwykły dla naszych szerokości geograficznych, roślina o żółto-zielonym kolorze;
- Głuszec Kamczatka - jego purpurowe kwiaty z daleka przyciągają uwagę. Sama roślina ma wysokość 50-60 cm;
- Leszczyna jest żółta - ma kwiatostany o jasnożółtym kolorze. W wysokości tylko 30 cm.
Pardwa - lądowanie w otwartym terenie
Sadzenie i pielęgnowanie cietrzewia, w zależności od odmiany, niewiele się różni: pontyjskie, perskie, szachy, żółte lub, powiedzmy, imperialne odmiany są równie bezpretensjonalne.
Kwiaty pardwy są uniwersalne - świetnie wyglądają zarówno w grupach, jak i pojedynczych roślinach. Można je sadzić w różnych miejscach rabat kwiatowych, a nawet na alpejskich wzgórzach.
Miejsce do sadzenia roślin, pożądane jest, aby wybrać słoneczny, ale dozwolone półcień. Gleba może być dowolna, lepiej jest dodawać wapno, popiół podczas kopania torf lub humus, aw ciężkiej glebie - piasek. Cebula pogłębia się o 20-25 cm, po wylaniu piasku lub mokrego torfu na dno otworu do sadzenia. Wyprostuj wszystkie korzenie, przykryj ziemią i wodą.
Opieka nad cietrzewią
W przyszłości podlewanie kuraków odbywa się tylko w suszy. Konieczne jest również okresowe podlewanie kwiatów po zakończeniu sezonu wegetacyjnego, aby zachować wilgotność gleby. Zapewni to cebulom wilgoć, której potrzebują, aby zapobiec wysychaniu.
Po każdym podlewaniu pożądane jest chwast wokół rośliny, ale obluzowanie cietrzewia jest przeciwwskazane. Rozluźniając glebę, łatwo jest uszkodzić system korzeniowy, więc doświadczeni hodowcy zalecają po prostu ściółkowanie gleby wokół rośliny torfem lub humusem. Nie zapomnij o opatrunkach. Dla cietrzew są to nawozy suche: nitrofoska, Agricola, superfosfat, 
siarczan potasu i zwykła próchnica, przeszczep jest niezbędny dla rośliny co 2-3 lata. Aby to zrobić, po prostu zasadź żarówkę po hibernacji w nowe miejsce, po uprzednim przygotowaniu.
Zdarza się również, że pardwa nie chce kwitnąć. Dzieje się tak z jednego z następujących powodów:
- zbyt małe cebule (do tej pory tylko zwiększają masę);
- zbyt mokre lub zimne lato;
- długi brak transplantacji;
- zły drenaż;
- niewystarczająca głębokość sadzenia, gdy roślina po prostu zamarza.