Nawóz siarczanu potasu
Siarczan potasu jest skoncentrowanym nawozem potasowym, który składa się z 50% potasu, 18% siarki, 3% magnezu i 0,4% wapnia. Wygląda na biały, czasem z szarawym odcieniem, krystaliczny proszek. Siarczan potasu nie zawiera chloru, a jego główne właściwości to dobra rozpuszczalność w wodzie i to, że nie kruszy się podczas długiego przechowywania.
Jak korzystać z siarczanu potasu?
Zastosowanie siarczanu potasu w nawozach azotowych i fosforanowych zwiększa pozytywny wpływ na plon, ale jednoczesne stosowanie z mocznikiem, kredą nie jest zalecane.
Siarczan potasu jest szeroko stosowany w rolnictwie jako nawóz, ponieważ:
- zwiększa zawartość witamin i cukru w owocach;
- pozytywny wpływ na wielkość i jakość plonu;
- przyczynia się do pomyślnego zimowania drzew i krzewów owocowych i jagodowych;
- może być stosowany na różnych glebach (sodowo-bielicowy, torfowy, kasztanowy, sierozem, kwaśny).
Siarczan potasu można stosować w glebie otwartej i zamkniętej (szklarniowej), a także w roślinach domowych.
Po uwolnieniu do gleby, potas, który jest częścią nawozu potasowego, trafia do kompleksu glebowego, który jest następnie wchłaniany przez rośliny. Na glebach gliniastych i gliniastych siarczan potasu jest utrwalony i prawie nie przemieszcza się do niższych warstw gleby, a na glebach lekkich piaszczystych ruchliwość potasu jest wysoka. Dlatego, aby wystarczająco dostarczyć potasowi rośliny, próbują wprowadzić je do warstwy, w której znajduje się większość korzeni. W ciężkich glebach nawóz potasowy powinien być aplikowany jesienią na dużą głębokość, a na glebach piaszczystych - na wiosnę i nie zagrzebany głęboko. Na przykład, sadząc drzewo owocowe na glebach gliniastych i gliniastych, siarczan potasu należy nanosić na dno dołu sadzenia wraz z nawozem fosforowym, ponieważ późniejsze wprowadzenie potażu do górnej warstwy gleby nie zapewni wymaganego poziomu potażu dla drzewa owocowego.
Jak zastosować siarczan potasu?
Siarczan potasu można wytwarzać na dwa sposoby:
- wiosną lub jesienią z głównym wykopywaniem gleby;
- jako górny opatrunek podczas wzrostu.
Zastosowanie siarczanu potasu jest możliwe dla następujących grup roślin:
- wrażliwy na chlor ( winogrono ziemniak, len, tytoń, owoce cytrusowe);
- rodzina krzyżowa (brukiew, kapusta, rzepa, rzepa, rzodkiew);
- spożywanie dużej ilości siarki (rośliny strączkowe);
- drzewa i krzewy owocowe (agrest, czereśnie, śliwki , gruszki, maliny i jabłonie).
Dawkowanie tego nawozu zależy od metody aplikacji i rodzaju rośliny:
- do głównego zastosowania na truskawki, pomidory, ogórki i kwiaty - 15-20 g / m2, na kapustę, buraki, marchew, ziemniaki - 25-30g / m2;
- podczas sadzenia drzew owocowych - 150-200 g na sadzenie drzew;
- do obciągania upraw warzyw i truskawek - 10-15 g / m2, krzewów jagodowych - 15-20 g / m2 lub wykonanych rowków o głębokości 6-8 cm po obu stronach w pobliżu roślin, wnieść do nich 50-100 g / m2.
Jeśli karmienie odbywa się za pomocą systemu irygacyjnego, należy przygotować roztwór siarczanu potasu o stężeniu 0,05-0,1% do podawania dolistnego przez natryskiwanie w dowolnym systemie natryskowym 
1-3% roztworu, a dla zwykłego nawadniania 30-40 g substancji rozcieńcza się w 10 litrach wody, a 10-20 roślin jest podlewanych tym roztworem.
Siarczan potasu nie zawiera toksycznych substancji i zanieczyszczeń, ale jeśli wejdzie w kontakt ze skórą, oczami lub wewnątrz, może powodować podrażnienie błon śluzowych, przypadki zatrucia są niezwykle rzadkie, z bardzo długim czasem ekspozycji.
W ogrodnictwie siarczan potasu jest często stosowany jako nawóz, ponieważ nie zawiera chloru i jest dobrze wchłaniany przez potas, który jest niezbędny do uzyskania produktów wysokiej jakości, zmniejszając straty plonu podczas przechowywania oraz wysoką odporność na choroby i szkodniki.