Park Narodowy Fanganui
Park Narodowy Fanganui (inna wymowa to Wanganui) znajduje się na obszarze, który rozciąga się wzdłuż górnego i środkowego biegu rzeki Fanganui. To najdłuższa droga wodna Nowa Zelandia , ze względu na jego cechy przyciągające wielu miłośników kajaków. Taka natura, jak w parku, jest mało prawdopodobne, aby podróżny był widoczny w innych częściach świata. W końcu u źródła rzeki, której całkowita długość wynosi 329 km, leży majestatyczny centralny płaskowyż z mnóstwem wulkanów.
Miejscowy krajobraz nie pozostawi obojętnych miłośników piękna. Jest tu wiele wzgórz o imponujących rozmiarach i malowniczych pochyłych dolinach, w których poznasz najbardziej zadziwiających przedstawicieli lokalnej flory.
Wycieczka w przeszłość
W pewnym momencie na terenie Parku Fanganui żyli przedstawiciele plemienia Maorysów, dla których rzeka o tej samej nazwie była ważnym szlakiem komunikacyjnym. Wzdłuż krętego nurtu na przylądkach nie wzniesiono żadnej konstrukcji obronnej. Wrogom Maorysów trudno było ukradkiem pochwycić aborygenów, ponieważ rzeka jest nadal znana z długich wąskich wąwozów, przez które nawet dziś trudno jest dotrzeć do doświadczonych żeglarzy.
Co przyciąga turystów do Fanganui?
Park Narodowy Fanganui charakteryzuje się wyjątkowymi cechami terenu. Dolina rzeki graniczy z niebezpiecznymi podwodnymi skałami, stromymi zboczami górskimi i równiną, na których wciąż rośnie pradawny las, praktycznie nietknięty przez wycinkę. W skorupie ziemskiej dominują skały osadowe typu gliniastego, które pod wpływem wilgotności rzeki przyjmują najdziwaczniejsze formy. Często w lasach występują oryginalne odmiany paproci drzewnych, a dla miłośników polowań kóz i jelenie, a także wędkarstwa, istnieje prawdziwa przestrzeń.
W parku jest wielu ciekawych przedstawicieli fauny nowozelandzkiej. Jest to szczególnie atrakcyjne dla ornitologów. W rzeczywistości w tej rezerwie żyją takie unikalne ptaki, jak miromiro (titmouse), kereru (miejscowy gołąb), ririro (szary kamyshev), thuja lub tutuvai (thrus), pivakavaka (trąbiony gołąb) i inne.
W tym obszarze ochrony, Departament Ochrony Środowiska przeprowadza eksperyment w celu przywrócenia populacji niebieskiego whio, który już przyniósł dobre wyniki. Ponadto często widzisz długoogoniaste papugi z żółtymi głowami i ptaki Kaka krążące nad twoją głową. W nocy często słychać krzyki brązowego kiwi gniazdującego na Wyspie Północnej.
Gdzie się zatrzymać?
Jeśli nie masz specjalnych wymagań dotyczących komfortu i chcesz po prostu cieszyć się niesamowitą dziewiczą przyrodą, będziesz zadowolony z życia na kempingach, położonych w dużej liczbie wzdłuż rzeki, lub trzech chat turystycznych wyposażonych w Departament Ochrony Środowiska. Nie musisz wcześniej rezerwować chaty. W parku znajduje się także piesza ścieżka turystyczna z egzotyczną nazwą Matemateonga, gdzie nie trzeba umierać z głodu i zmęczenia: są tu również specjalne chaty z całodobową obsługą dla turystów.
W pobliżu północnej granicy rezerwatu można zatrzymać się na noc w niewielkiej osadzie Taumarunui, gdzie zaoferuje się wybór różnego rodzaju zakwaterowania. W południowej części parku znajduje się miasto Wanganui, w którym można znaleźć odpowiedni pokój lub pomieszczenie również nie stanowi problemu. Pomiędzy Pipiriki i Wanganui znajduje się kilka tanich hoteli według typu hostelu. Nie mają żadnych dodatkowych udogodnień, ale są dość tanie, a łóżko i śniadanie będą dokładnie dla ciebie.
Wycieczki i atrakcje
Jeśli uważasz się za fana ekstremalnych podróży, spływ po rzece Fanganui na kajakach lub kajakach będzie dla Ciebie niezapomnianą przygodą. Jest to jedna z najlepszych wodnych tras w Nowej Zelandii dla miłośników kajaków. Ścieżka wzdłuż rzeki od Taumarunui do małej miejscowości Pipiriki, długości 145 km, zapewni Ci aż 5 dni dreszczyku emocji. Doświadczeni turyści mogą również spróbować wyruszyć w trzydniową wycieczkę, zaczynając od Wakahoro i kończąc na Pipiriki.
Ci, którzy nie są gotowi na takie przygody, z pewnością z przyjemnością pojeździą motorówkami, które można wypożyczyć na obu końcach rzeki. Ta jednodniowa wycieczka pozwoli ci nie tylko lepiej poznać teren, ale także dotrzeć do głównej atrakcji rezerwatu - "Bridge to Nowhere".
"Most do nikąd"
"Most do nikąd" to jeden z najbardziej izolowanych i tajemniczych mostów na ziemi. Został wzniesiony przez głęboki wąwóz Mangapurua już w 1917 roku. Na tym odległym terenie planowano wyciąć las i wyposażyć wiele gospodarstw, ale ziemia tutaj nie była całkowicie odpowiednia dla rolnictwa, a oderwanie od cywilizacji odegrało rolę. Dlatego nigdy nie budowano domów dla chłopów, jak drogi, a most wydawał się zawieszony wśród dziewiczych dżungli. Kilka gospodarstw zostało opuszczonych w 1942 r. Wysokość budynku wynosi 38 m, a długość 40 m. Bardzo trudno jest dostać się do mostu: do tego trzeba zejść w dół rzeki łodzią lub kajakiem, a następnie przedrzeć się przez gęsty las tropikalny.
Route Matemeaaonga
Turyści z dobrym treningiem sportowym mogą spróbować swoich sił na szlaku pieszym Matemeaaonga, którego długość jest maksymalna w parku. Leży w ślady starej drogi Maorysów i minie cztery dni, zanim ją miniesz. Podróżny będzie musiał udać się do Wakahoro, a punktem końcowym będzie "Most do nikąd". Aby wrócić, lepiej wsiąść na łódź i po półtorej godzinie cieszyć się pięknem rzeki. Tutaj można zapoznać się ze starożytnymi wioskami Maorysów, podziwiać majestatyczne wodospady i niesamowite widoki terenu z platform obserwacyjnych. W południowej części rezerwatu znajduje się również szlak pieszy Atene Skyline, zaprojektowany na jeden dzień.
