Zwężenie przełyku

Proces normalnego trawienia zależy w dużej mierze od stanu przełyku. Ponadto każde zakłócenie jego funkcjonowania prowadzi do komplikacji pracy pobliskich narządów jamy brzusznej, klatki piersiowej i śródpiersia. Szczególnie niebezpieczne w tym przypadku jest zwężenie przełyku, które jest patologicznym zwężeniem światła, które zapobiega przedostawaniu się pokarmu do żołądka.

Przyczyny zwężenia przełyku

Czynniki predysponujące do rozwoju choroby:

zarodkowe wady rozwojowe przełyku;
refluksowe zapalenie przełyku ;
wrzody blizny;
przepuklina rozworu przełykowego;
przewlekłe zapalenie żołądka;
toksykoza podczas ciąży;
wrzód żołądka;
zakaźne zapalenie przełyku;
mechaniczne, chemiczne, termiczne uszkodzenie przełyku;
kolagenozy;
rak;
mykozy;
łagodne guzy;
powiększone węzły chłonne, guzy w śródpiersiu;
tętniak aorty;
nienormalnie położone pobliskie jednostki pływające.

Objawy zwężenia przełyku

Wrodzone zwężenie jest zauważalne od pierwszych dni życia, objawia się obfitą separacją śliny, niedomykaniem nie wybarwionego mleka, wydzielaniem lepkiego śluzu z nosa.

Nabywany typ patologii rozwija się powoli:

W pierwszym etapie występują niekiedy trudności w połykaniu stałych pokarmów.
Dysfagia stopnia 2 charakteryzuje się zdolnością do przyjmowania jedynie półpłynnych pokarmów.
Wraz z postępem dysfagii osoba może jeść tylko płyny (etap 3) lub w ogóle nie może połykać (stopień 4).

Dodatkowo pacjenci skarżą się na ból w mostku, laryngizm, uduszenie, kaszel.

Skuteczne leczenie zwężenia przełyku

Terapia zależy od stopnia dysfagii i nasilenia objawów. Składa się z następujących działań:

dieta (płynna, półpłynna żywność);

odbiór segregatorów i leki zobojętniające kwas ;
dylatacja balonowa;
bougienage.

W obecności gęstych struktur bliznowatych na etapie 3-4 zwężenie jest zalecane:

rozbiór endoskopowy;
endoprotetyka;
resekcja zwężonego obszaru;
przełykoplastyka;
gastrostomia.