Padaczka u psów
Ataki tej niebezpiecznej choroby mogą przerazić lub zniechęcić każdego niedoświadczonego właściciela psa. Przerażający widok to zwierzę, które bije w niezrozumiałym stanie, któremu towarzyszy drżenie kończyn i skurcze. Istnieje wiele przesądów wokół tej choroby, nawet legend, z których wiele nie powinno być traktowanych poważnie. Trzeba rozważyć to bardziej szczegółowo, aby wyeliminować ziarno prawdy i zrozumieć prawdziwą przyczynę tej dolegliwości.
Objawy epilepsji u psa
Epilepsja jest zaburzeniem mózgu związanym z brakiem równowagi w układzie bioelektrycznym zwierzęcia. Jakby rodzaj wyładowania elektrycznego wniknął w zwierzę i doprowadził wszystkie jego narządy do straszliwej awarii. Zmiana obejmuje nie tylko komórki mózgowe, ale także cały układ nerwowy psa. Choroba ta dotyczy zarówno zwierząt czystej krwi, jak i ras mieszanych. Trzeba umieć rozróżnić różne typy padaczki, które mogą objawiać się na różne sposoby.
Ataki epilepsji genetycznej, która jest również nazywana pierwotną, występują w wieku od sześciu miesięcy do pięciu lat. Szczególnie często występuje w psach, jamnikach, bokserach, cocker spanieli, belgijskich i Owczarki niemieckie , bokserzy i kilka innych ras. Dokładna metoda wykrywania szczeniąt, które z wiekiem mogą rozwinąć padaczkę, nie istnieje. Ale informacja, że w rodzaju Twojego zwierzaka już spotkały się osoby z tak specyficzną chorobą powinna ostrzec właściciela psa. Odpowiedzialni hodowcy nie powinni stosować epilepsji u psów hodowlanych.
Przyczyną wtórnej padaczki nie jest genetyka, wiąże się ona z różnymi chorobami, które mogą dotyczyć niemal każdego szczeniaka lub dorosłego zwierzęcia.
Co może powodować wtórną epilepsję?
- choroby zakaźne u psów - distemper zapalenie mózgu;
- zatrucie truciznami opartymi na arsenu, strychninie, ołowiem, innych substancjach niebezpiecznych;
- uszkodzenie zwierzęcia porażeniem elektrycznym;
- uraz porodowy;
- jadowite ugryzienia (gady lub owady);
- urazy głowy;
- słabe odżywianie, brak soli mineralnych w diecie, niektóre składniki (zwłaszcza magnez i mangan), witaminy z grup B i D;
- poważne uszkodzenie ciała robaków;
- załamanie nerwowe
Co zrobić, gdy pies ma epilepsję?
Przede wszystkim opiszmy, jak sam atak się pojawia. Poprzedza je państwo zwane "aurą". Zwierzę jest niespokojne, poruszone, zaczyna jęczeć, pies wydziela ślinę. Czasami próbuje się przed tobą ukryć. Potem nadchodzi etap, kiedy zwierzę spada z nóg, głowa zostaje odrzucona, a kończyny stają się odrętwiałe. Epilepsji u psów towarzyszy szarpanie szczęką, drgawki i silne wydzielanie piany. Często zwierzę w tym czasie gryzie policzki, co powoduje krwawienie z ust.
Postualny etap charakteryzuje stan, w którym zwierzaki ożywają i zaczynają się poruszać. Z początku są zdezorientowani i przez długi czas nie mogą się odbić. Niektóre psy cierpią na ślepotę, wpadając na znajome przedmioty. Ale jeśli niektóre zwierzęta są podekscytowane, inne są w stanie depresji i hibernacji.
Leczenie padaczki u psów
Powinno to nastąpić po rozpoczęciu ataku natychmiastowo usuniętego z pomieszczeń dzieci i zwierząt. Nie możesz samodzielnie powstrzymać skurczów, lepiej umieścić coś miękkiego pod zwierzęcą głową. Nie jest konieczne umieszczanie pyska w padaczce u psów w jamie ustnej, oszczędzając go przed uduszeniem. Takie działania często prowadzą do obrażeń. Jeśli atak trwa dłużej niż pół godziny lub występuje cała seria krótkich napadów, oznacza to początek epilepsji. 
Natychmiast zadzwoń do weterynarza, podobny stan wskazuje na silne zagrożenie życia Twojego psa. Zwierzę kładzie się na kocu i przewozi do szpitala. Do leczenia stosowane są następujące leki przeciwdrgawkowe - prymidon, fenobarbital, fenotaina, diazepam. Konieczne jest jednak przeprowadzenie badania pacjenta, z wyłączeniem innych przyczyn napadu oprócz padaczki.
Na pytanie, ile psów żyje z epilepsją, wpływa wiele czynników. Wygodne warunki i przyjmowanie specjalnych leków może znacznie wydłużyć życie zwierzęcia. Choroby genetycznej nie można całkowicie wyleczyć, ale jeśli napady są spowodowane innymi przyczynami, to po ich wyeliminowaniu zwierzę zwykle odzyskuje zdrowie.