Leczenie endometrioidalnej torbieli jajnika

Torbiel endometrium składa się z gęstej kapsułki tkanki łącznej i jej zawartości - koloru brązowego lub czekoladowego, w związku z czym nazwa "czekoladowe cysty" była wcześniej popularna. Co do zasady, torbiele endometrioidalne mają średnicę do 10 cm, większe są już przypadkiem kazuistycznym, zwłaszcza w warunkach nowoczesnych możliwości diagnostycznych.

Istnieje wiele założeń na temat przyczyn torbieli endometrioidalnych, ale niestety nie jest jeszcze znany wiarygodny powód. Według jednej z hipotez uważa się, że torbiele endometriotyczne mogą występować po aborcjach i interwencjach chirurgicznych w chorobach narządów miednicy, ponieważ przy użyciu instrumentów tkanka endometrium może być przenoszona do narządów nietypowych dla niej. Istnieje inna teoria: jej zwolennicy uważają, że zaburzenia hormonalne są główną przyczyną choroby. Lub tutaj jest inny, zgodnie z którym cysty są wrodzoną anomalią związaną z naruszeniem wymiany tkanki embrionalnej. Każda z teorii dostarcza istotnych danych, więc przyczyną pojawienia się torbieli endometrium jest połączenie powyższych czynników.

Torbiel endometrioidalna - objawy

Objawy endometrioidalnych torbieli jajników są zróżnicowane: od bezobjawowego przepływu do intensywnego zespołu bólowego. Niemniej jednak możliwe jest przypisanie niektórych najbardziej charakterystycznych objawów:

1. Zespół bólowy - jego cechy to przewlekły ból bolący, który może dać obszar lędźwiowy i krocze.
2. Nieznaczny wzrost temperatury.
3. Naruszenie cyklu menstruacyjnego - może to być ciężkie krwawienie miesiączkowe lub wydłużenie czasu trwania miesiączki. Rzadziej pojawiają się międzymiesiączkowe wydzieliny brązowego koloru, co ma miejsce w połączeniu z endometriozą macicy i jajników.
4. Najczęstszym powikłaniem jest proces adhezyjny, który może zakłócić pracę jelit i układu moczowego, a także ból podczas stosunku.

Cechą obrazu klinicznego jest to, że objawy torbieli endometriotycznej są z reguły nasilane przed lub w trakcie menstruacji.

Endometrioid torbieli jajnika - czy operacja jest konieczna?

Leczenie chirurgiczne torbieli endometrioidalnej polega zarówno na usunięciu jajnika, jak i na resekcji torbieli, która zależy od jej wielkości i umiejscowienia. W każdym przypadku interwencja chirurgiczna powinna być przeprowadzana na ściśle określonych wskazaniach, tylko w następujących przypadkach:

• jeśli rozmiar torbieli przekracza 5 cm i stabilnie funkcjonuje;
• jeśli po 6 miesiącach terapii lekowej efekt nie wystąpi;
• jeśli istnieje zaangażowanie w proces sąsiednich narządów;
• dodatek ropnej infekcji;
• jeśli rozwinięte zrosty zapobiegają wystąpieniu ciąży;
• gdy są przeciwwskazane do leczenia leków hormonalnych.

Ze względu na powszechne stosowanie technik endoskopowych można uniknąć wysoce traumatycznej procedury chirurgicznej. Dzięki podejściu laparoskopowemu z powodzeniem przeprowadza się koagulację małych torbieli lub laseroterapię, po czym przepisuje się preparaty hormonalne.

Aby zmniejszyć ból, można stosować leki przeciwskurczowe (No-shpa, Baralgin) i leki przeciwzapalne (Indomethacin, Brufen). Lecz podstawą terapii są nadal leki hormonalne, które hamują funkcję jajników, aż do sztucznie wywołanych menopauza , bezpośrednio działając na funkcję jajników lub przez układ podwzgórzowo-przysadkowy. Lekarz kombinowany wybiera kombinację leków. Dodatkowo preparaty witaminowe nie ulegną uszkodzeniu.

Sam torbiel endometrioidalny nie może się rozpuścić, dlatego konieczne jest kompleksowe leczenie. Ale w trakcie cyklu może zmienić swój rozmiar - nieznacznie spadnie. Dzieje się tak dlatego, że podstawą choroby jest pojawienie się tkanki podobnej do endometrium w jego strukturze i funkcjonalnej reakcji na zmiany poziomu hormonów. Ten czynnik wyjaśnia zwiększone objawy przed miesiączką.

W przypadku braku odpowiedniego leczenia torbieli endometrioidalnych możliwe jest wystąpienie postaci nowotworowych choroby i złośliwego zwyrodnienia.

• ← Torbiel endometrioidalny prawego jajnika
• Torbiel jajnika endometrium →