Dystrofia siatkówki
"Eh, nic nie widzę, prawdopodobnie się starzeję," - takie słowa często wylatują z ust naszych dziadków, kiedy po raz kolejny nie potrafią czytać małej gazety, igły ani podnieść poległego druty. I przyczyna dystrofii naczyniowo-siatkówki siatkówki, której objawy, leczenie i zapobieganie zostaną omówione w dzisiejszym artykule.
Kto i dlaczego rozwija dystrofię siatkówki?
Zauważono więc, że najczęściej dystrofia centralna i obwodowa siatkówki rozwija się u osób starszych. Przede wszystkim ułatwia to starzenie się organizmu, gromadzenie się w tkankach żużle i produkty rozpadu, zmniejszenie ogólnej przemiany materii i zanieczyszczenie światła małych naczyń.
Osoby z krótkowzrocznością, cukrzycą, chorobami układu krążenia, otyłością i choroba nadciśnieniowa . W drodze wyjątku dystrofia siatkówki może również rozpocząć się w interesującej pozycji dla młodej kobiety, jeśli cierpi na choroby tarczycy lub serca.
Dystrofia siatkówki, rodzaje i objawy
Pomimo różnorodności gatunków tej choroby, ma kilka typowych objawów typowych dla wszystkich jej przejawów, a mianowicie:
- Stopniowy spadek klarowności widoku w pobliżu . Jest to najwcześniejszy z objawów dystrofii siatkówki, który zmusza pacjentów do poszukiwania pomocy medycznej.
- Zniekształcenie linii lub zjawy . Takie zjawisko występuje nawet przy dość silnym rozwoju i progresji choroby, gdy część komórek i naczyń siatkówki praktycznie nie działa.
Ale oprócz tych ogólnych występują również objawy charakterystyczne dla jednej lub drugiej postaci dystrofii oczu:
- Zwyrodnienie siatkówki i siatkówki . Jest to stopniowa utrata widzenia związana z wiekiem, o której wspomniano na samym początku artykułu. Jego przejawy zaczynają się ujawniać po 50 latach. A choroba może rozwijać się w dwóch głównych scenariuszach.
Pierwsza opcja polega na tym, że centralne widzenie stopniowo zanika, podczas gdy peryferia praktycznie nie cierpi. W tej formie dramatycznie spada jakość życia, ponieważ pacjent jest poważnie utrudniony w ruchu przestrzennym, życiu codziennym i ogólnie wielu znanych sprawach.
Drugą opcją jest peryferyjna dystrofia siatkówki, forma, nawiasem mówiąc, najbardziej niebezpieczna z powodu jej późnego wykrycia. Jednocześnie niemal bezobjawowa postać choroby upośledza odżywianie i funkcjonowanie zewnętrznych obszarów siatkówki. Może nawet częściowo się zawalić, co doprowadzi do tak straszliwej konsekwencji, jak oderwanie się i całkowita utrata wzroku. Możliwe jest wykrycie tej postaci choroby tylko za pomocą instrumentów okulistycznych, dlatego osobom powyżej 45 roku życia zaleca się sprawdzenie wzroku co najmniej raz w roku, a najlepiej raz na 6 miesięcy.
- Dystrofia pigmentu siatkówki . Dystrofia pigmentu siatkówki jest raczej rzadką postacią tej choroby. Opiera się na genetycznych predyspozycjach dziedzicznych, przenoszonych z matki na dziecko, w 99% przypadków na syna. Symptomatologia to pogorszenie percepcji wzrokowej otaczającego świata, kiedy wchodzi on w strefę złego światła. W ciężkich przypadkach osoba, która trafia w środowisko o zmierzchu, wcale nie widzi.
Leczenie dystrofii siatkówki
Oczywiście najlepszym sposobem leczenia dystrofii siatkówki jest profilaktyka, czyli terminowe wizyty u okulisty i wdrażanie wszystkich zaleceń. Ale co, jeśli choroba nadal nadejdzie? Oczywiście, aby leczyć, a im szybciej, tym lepiej. Oczywiście w każdym przypadku leczenie będzie indywidualne, ale ogólnie rzecz biorąc sprowadza się do następujących rzeczy.
Przy scentralizowanej zwyrodnieniu plamki żółtej zalecana jest terapia laserowa 
i leki naczyniowe. W dystrofii obwodowej siatkówki do powyższych preparatów dodaje się preparaty białkowe, mające na celu powstrzymanie niszczenia tkanki ocznej. A gdy wytwarzane jest odwarstwienie siatkówki, koagulacja laserowa, popularnie zwana lutowaniem. Dystrofia pigmentu siatkówki jest najciężej uleczalną postacią choroby. Oprócz środków naczyniowych i wzmacniających, jest zalecana terapia witaminowa, magnes i elektroterapia. Te same czynności sugeruje się także w dystrofii siatkówki u kobiet w ciąży.
Jak widać, dystrofia siatkówki jest chorobą podstępną. Więc opiekuj się swoimi oczami od młodości, a nie wtedy, gdy choroba już nadejdzie.