Obowiązki dziecka w domu
Niektórzy rodzice nie uważają za konieczne wprowadzanie małych dzieci do pracy domowej - mówią, dlaczego pozbawić dziecko beztroskiego dzieciństwa, pozwolić mu bawić się zabawkami i przestać z niego korzystać. I są całkowicie błędne. Psychologowie dziecięcy i rodzinni zgadzają się, że dzieci, które zaczynają pomagać rodzicom w młodszym wieku przedszkolnym, w przyszłości lepiej dostosują się do sytuacji w przedszkolu / szkole, doświadczą znacznie mniej problemów z poczuciem własnej wartości, są bardziej pewne siebie niż "beztroskie" rówieśnicy.
Na wielu stronach można znaleźć przybliżone listy obowiązków domowych dzieci w wieku przedszkolnym. Jeśli chcesz, możesz się z nimi zapoznać, ale to wcale nie jest konieczne. W końcu prawdopodobnie zgadzasz się, że twoje dziecko jest wyjątkowe i ma wyjątkową osobowość. W związku z tym potrzebne jest indywidualne podejście. Jedno dziecko i sześć lat pomyśli, że mop został zaprojektowany jako koń podczas gier. A inny już w wieku czterech lat może z tym mopem jakościowo iz przyjemnością przeprowadzić mokre czyszczenie w swoim pokoju.
Nie podam tutaj żadnych twardych list. Artykuł ten opiera się bardziej na osobistym doświadczeniu i zdrowym rozsądku niż na standardach i abstraktach z podręczników pedagogicznych.
Kiedy zacząć przyzwyczajać dziecko do obowiązków domowych?W rzeczywistości dziecko może być twoim asystentem w bardzo młodym wieku. Dzieci uczą się wszystkiego poprzez naśladowanie dorosłych, a naszym zadaniem jest dać dziecku możliwość obserwowania nas, uchwycić moment zainteresowania kopiowaniem jednego lub drugiego działania i pomóc tylko w koordynowaniu, usprawnianiu tego działania.
Pozwól mi podać przykład z osobistego doświadczenia. Moje dziecko w wieku jednego roku nie lubiło samodzielnie bawić się zabawkami, ale wymagało stałego kontaktu ze mną. W rezultacie przez cały pierwszy rok jego życia wykonywałem wszystkie domowe prace, trzymając dziecko w ramionach lub w chuście. Gdy tylko zaczął chodzić, syn zaczął podążać za mną po piętach i uważnie obserwować wszystko, co robiłem. A rok i 2 miesiące chciał rozładować pranie z pralki, jak matka. Bardzo szybko ta akcja z rozrywki zmieniła się w prawdziwą pomoc: syn wyjął z samochodu przemyte ubranie i wręczył mi je, a ja powiesiłem je do wyschnięcia. Za każdą rzecz, którą przyniosłem, podziękowałem mu za jego uwielbienie i pocałunek. Cała procedura spowodowała niezwykłą radość dziecka. A teraz, tylko słysząc, że pralka zakończyła cykl prania, mój syn woła mnie do łazienki i chętnie pomaga przy rozładowywaniu i wieszaniu ubrań.
Jeśli zwracasz uwagę na swoje dziecko i pozwalasz mu przejąć inicjatywę, z łatwością zauważysz, co zwykle robisz dla niego, by powtórzyć. Być może Twoje dziecko będzie chciało położyć poduszki w miejscu, gdy robisz lub łamiesz łóżko. Lub zanieś pustą płytkę w zlewie po obiedzie. Pozwól mu to zrobić. Oczywiście, początkowo te małe kroki twojego dziecka do niezależności nie zaoszczędzą ci czasu, a wręcz przeciwnie, ale w przyszłości będą stanowić podstawę twojej obecnej "współpracy" w sprawach domowych. Tak więc obowiązki rodzinne twojego dziecka będą kształtowane w sposób naturalny, bez specjalnych edukacyjnych rozmów i sugestii.
Jak rozdzielić obowiązki dzieci i rodziców?
Jeśli czujesz, że twoje dziecko osiągnęło wiek członka rodziny, który jest świadomy, zdolny do uczestniczenia w sprawach, a nie ma żadnej pomocy od niego lub za mało, nie bój się być oskarżonym o "wykorzystywanie pracy dzieci" i porozmawiaj z rodziną o obowiązkach dziecka w rodzinie. Być może spotkasz opór babć, radeyuschie dla beztroskiego dzieciństwa jego wnuka i gotów zrobić wszystko dla niego. Nie poddawaj się. Wytłumacz im wielokrotnie, że dziecko powinno mieć w domu własne obowiązki, które ułatwią jego życie w przyszłości. Przygotuj się do zorganizowania "spotkania planowania" już z udziałem dziecka.
Aby to zrobić, najpierw przygotuj listę małych, prostych spraw, które chcesz przekazać komuś z gospodarstwa domowego (na początek, 2-4 punkty dla każdej osoby). Lepiej wiesz, jak to będzie: na przykład codzienna herbata warzona, podlewanie roślin domowych, sortowanie ubrań, tarcie stołu po śniadaniu, lunchu, kolacji itp. Zbierz się w domu, aby porozmawiać (lepiej będzie, jeśli wcześniej skorzystasz z pomocy swojego męża, innych dorosłych, z którymi mieszkasz). Powiedz im, ile małych, pozornie niepozornych rzeczy musisz zrobić, aby dom był czysty i wygodny; o tym, ile czasu zajmują - czas, który możesz spędzić grając lub chodząc. Pokaż i przeczytaj listę. Poproś dziecko i dorosłych, aby wybrali własną firmę, na którą są gotowi odpowiedzieć.
Następnym krokiem jest coaching. Wykonaj wybrane przypadki dziecka po raz pierwszy razem z nim, aby później nie robić uwag na temat tego, czego nie wyjaśniłeś.
Czy dzieciak nauczył się wszystkiego? Teraz obserwuj codzienne wypełnianie zobowiązań. Naucz swoich dzieci odpowiedzialności. Próby żałosnych babć, aby uwolnić go od swojej pracy ("przynajmniej dziś jest taki zmęczony") - przestań. Brzmi ciężko, ale w ten sposób rozwiniesz się u swojego małego asystenta, wraz z elementarnymi umiejętnościami, poczuciem odpowiedzialności, nauczysz go radować się rezultatami swojej pracy.
W takim zakresie, jak rozdzielenie obowiązków dzieci i rodziców, bądź ścisłym, ale sprawiedliwym przywódcą - przekonasz się, że nie przeszkodzi ci to być kochającą, łagodną, łagodną matką.